De oplossing om de top van de 1306 meter hoge Cebreio pas moeiteloos te halen stond gisteren letterlijk voor de deur van de Albergue: 2 opgezadelde paarden! Ik voel me als Eva die naar de verboden vrucht kijkt.
Hoewel de verleiding op de loer ligt is deze glorieuze manier niet voor mij weggelegd met mijn hyper allergische reacties. De 2 PK blijven op stal; we zullen het met onze eigen 1 MK motortje, de benenwagen, moeten doen. En of die moeten werken vandaag. Bijna 4 uur onafgebroken klimwerk met glijgevaar door koeienvlaaien op het pad is niet voor iedereen zomaar appeltje eitje. Wel voor May die als een hinde het bergpad neemt. De laatste km in de provincie Léon zijn geteld. Door een dicht gemengd loofbos gaat het bergopwaarts in het typische groene berglandschap. En dan verschijnt de kleine karavaan van paardjes, niet iedereen heeft blijkbaar de verleiding kunnen weerstaan!
De eigenaar laat zich aan de laat zich aan de staart van het beestje omhoogtrekken, een beetje zielig wel! Via ogenschijnlijk tijdloze gehuchten slenteren we Galicië binnen alsof je een bladzijde van een boek omslaat. Het ademt hier Asterix en Obelix: "elk moment kan Obelix met een houten kar waarop een groot vat wijn ligt op komen dagen". Het landschap ademt een heel andere sfeer uit; een doedelzakspeler die ons bij de ingang van het dorp staat te ronde huisjes met rieten daken, prachtige straatjes en Keltische deuntjes zorgen ervoor dat je vrolijk wordt.
Zelfs de man die hard moet werken om z'n bagagekarretje mee te trekken zit relaxt van het zonnetje te genieten. Het blijkt een 74-jarige Fransman te zijn die al 8 jaar met het karretje Camino's loopt. Al 5 keer eerder was hij in dit mooie plaatsje maar het is zijn eerste keer dat de zon zich zo uitbundig laat zien, dan mag je tevreden zijn.
HELP SIEN EEN STAPJE VERDER...
https://steunactie.nl/actie/help-sien-een-stapje-verder-1/-49712
