28696 stappen = 18.84 km
Riny:
Ook vandaag een uitgesteld ontbijt. Na een km of 5 pauze in combinatie met ontbijt bevalt goed en zeker vandaag. De eerste keer in weken toast met dikke plakken brie. Van die heerlijke romige brie die voelt of je in zachte roomboter bijt. Een blik naar elkaar is voldoende; Jazeker dit verdient een tweede ronde. Wat een guilty pleasure!
Opnieuw een prachtig, zonnige dag. Wat hebben we een mazzel met het weer. Het is alsof we een verlengde zomer cadeau hebben gekregen. Dit jaar geen soppende schoenen, schoenen droog föhnen of natte was aan de rugzak of extreme hitte.
Het klimaat wordt merkbaar zachter; palmen en cactussen. Nog steeds leiden de paadjes over prachtige holle wegen en door geurige eucalyptus bossen waarvan de bomen soms kaarsrecht 20 meter de hoogte ingaan waardoor je als mens op een kabouter lijkt. Sommige hebben een omvang waarvoor wel 3 mensen nodig zijn om ze te omsluiten.
(Dit probeert een van de foto's weer te geven. Nog steeds zijn het veel stijgende paden hetgeen helemaal in gaat tegen het gevoel van het naderen van de kust.
Onze eindbestemming is het kleine dorpje Lavacolla waarvan de volgende leuke historische anekdote: de middeleeuwse pelgrims wasten zich grondig in de kleine beek van het dorp de Lavacolla, om schoon en welriekende bij het graf van de apostel te verschijnen. Een Franse monnik schijnt ooit de naam Lavacolla (rollende stenen) verkeerd te hebben begrepen. Hij verstond het als "lava colea" wat betekent: de geslachtsdelen wassen.
Onbedoeld was hiermee een bijzonder ritueel geboren.
Je ziet het zo voor je!. Het lukt me vandaag met wat hulp van Diclofenac de hele route te lopen zonder dat mijn aandacht teveel opgeëist wordt door mijn blessure.
Dik tevreden en dat geldt ook voor de tapas die we vanavond eten en waarbij de gambas aioli en de pulpo a la plancha onweerstaanbaar zijn.
En morgen........nog maar dik 10 km!
Groetjes May en Riny
