Eind september 1944 was de geallieerde opmars in de Peel stilgevallen langs de Noordervaart en het Kanaal van Deurne. Meijel was op 25 september nog wel bevrijd, maar de frontlijn lag op amper 3 kilometer afstand van het dorp. Het frontgedeelte langs de kanalen kwam voor rekening van de Amerikanen, maar de bemensing was echter zeer dun. De geallieerden gingen ervan uit dat de aangeslagen Duitse troepen nauwelijks een tegenaanval tussen de Peelmoerassen, venen en kanalen konden uitvoeren. De Duitse generaal Walter Model was op de hoogte van deze Amerikaanse frontzwakte en verkreeg van het opperbevel toestemming om in het Peelgebied tussen Meijel en Neerkant een offensief 'mit begrenztem Ziel' te starten. Het dorp Asten was het aanvalsdoel. Eenmaal ingenomen moest de aanval worden afgebroken.
Twee Duitse divisies werden voor het lokale offensief ingezet, gesteund door tientallen tanks. Als startdatum werd 27 oktober vastgesteld. De Amerikanen in Meijel waren compleet verrast toen er vlak voor hun stellingen aan de oostkant van het dorp Duitse infanteristen opdoken uit de mist. Na een half uur was er geen houden meer aan en werden de Amerikanen teruggedreven naar de westkant van het dorp. Meijel was weer bezet. De volgende dag, 28 oktober, gingen de Duitse aanvallen westelijk van Meijel langs de weg naar Asten verder. Hier begonnen de Duitsers al in de nacht met aanvallen op de Amerikanen. Een achttal Amerikaanse tanks werd die dag slachtoffer van Duitse Panthertanks. Om te voorkomen dat ze zouden worden ingesloten, moesten de Amerikanen zich tegen de avond ruim 2 kilometer terugtrekken. In de ochtend van 29 oktober gingen de Duitse aanvallen vanuit Meijel in de richting van Asten verder. Duitse Panthertanks wisten de stellingen van Amerikaanse infanteristen te overrompelen. De Amerikanen kregen steun van 7 tankdestroyers (tankjagers) en 8 Shermantanks die achter het kruispunt aan de Buizerdweg in stelling gingen. In een mum van tijd begon er een tankduel tussen deze Amerikaanse tanks en 12 Duitse Panthertanks.
Al snel werden 3 Amerikaanse Shermans het slachtoffer van een Duitse Panthertank die verdekt achter een huis stond opgesteld. Over en weer werden er tanks uitgeschakeld en vielen er slachtoffers onder de bemanningsleden en de ondersteunende infanteristen. Tientallen Amerikaanse infanteristen gaven zich over. 's Middags volgde weer een Duitse aanval waarbij Panthers probeerden de strijd in hun voordeel te beslechten. De redding kwam van een Britse artillerie-eenheid die een spervuur aan granaten (wel 10.000) verschoot op de oprukkende Duitsers. Het arriveren van Schotse versterkingen vanuit Asten zorgde ervoor dat de Duitse opmars werd gestuit. Ook enkele kilometers noordoostelijk bij Heitrak was er die dag een grootschalig tankduel. Hier wisten de Duitsers door te breken en op 30 oktober Liessel in te nemen. Maar de Duitse verliezen waren hoog en konden niet vervangen worden. Op 1 november werden de Duitse tanks teruggetrokken. Op 15 november werd Meijel opnieuw bevrijd door de geallieerden en deze keer definitief. Met dank aan Hugo Levels.
