Mèt ein bietje fantasie en goje wil kins se Ootmarsum het Remunj van Overijssel neume. Welk sjtedje sjoeëner is? Dao gaon ich mich neet äöver sjteggele, det wintj Remunj toch. Ze höbbe väöl gemein, Remunj en Ootmarsum. Allebei de plaatste höbbe ein klein mer prachtige aoj binnesjtad woeë in Ootmarsum väöl kunsteniers woeëne en häör werk verkoupe. Ouch höbbe ze allebei in eine wieje cirkel óm de sjtad haer hiel väöl te beje aan wanjeliers, fietsers en watertoeriste. Äöver Maasplasse, Mienwaeg (Meinweg) of Luedaal hoof ich hie neet te kalle. Ootmarsum is ein sjtad in ein boerelandjsjap mèt väöl baeke en bös. Toch is die sjtreek angers as oos Midde-Limburgs boerelandjsjap.
Dao zeen väöl hiël groeëte bedrieve mèt bekans allein mer kuuj. Die boerderieje en sjtel ligke d'r, net as de hoezer in de dörpe, allemaol aeve gelektj bie. Bie ós gruje in de zomer väöral krotte, aerpele, vruchte en maïs op de lenjer. Gunds ligke intrintj allein mer weije, zónger vië. Det graas, graas en nog èns graas zónger variatie geit vervaele. Gelökkig is d'r aeve good väöl sjoeëns te zeen: landjhoeze mèt prachtige parke, baeke, aoj kanale en sjoeën bös. De terasse van Remunj en Ootmarsum kinne in de vergelieking taege-ein op. Ellie en ich zote in Ootmarsum mèt ein bevrundj koppel op het terras van café 't Plëske.
Het waas op ein plein, dus ich dach det Plëske waal Ootmarsums waas väör 'plein.' Väör de zekerheid vroog ich het aan ein serveerster. Die wis allein det Plëske 'plasje' beteikendje en det het ein hiel aod waord waas. Zelf waas ze krap zèstiën. Later vroog ich eine ober wie die zaak aan dae vraemdje naam kwoom. Zien verhaol waas geweljig. Vlakbie 't Plëske ligktj ein kèrk en naeve het terras leep hiel vreuger ein klein sjträötje. De mèsse in die kèrk doerdje in dae tied erg lang. Dames die nao de mès ginge, zatte zich in det sjträötje gauw nog aeve op de hoeke en deje häör klein boeëdsjap, ein plëske. Ich begreep inèns wie de gats vlakbie de kathedraal in Remunj aan häörex naam kumtj: Sjietbergske.
