'Ich weit het nog neet,' zag de vrouw. Ze sjoeverdje zich asof emes mèt de vingernaegel äöver ein sjoeëlbord kratsjdje. Ellie en ich kóste häör gaaroets neet. Wie we kwome aanloupe, mook häöre man teikes det we sjtil móste zeen. Hae wees nao ónger. Dao zoot eine iesvogel op eine tak dae äöver de Luebaek hing. Zien köpke ging van links nao rechts asof hae illesjtiek in ziene nak haaj zitte. De lange, sjpitse sjnavel, de prachtige blauw en oranje kläöre: het waas ein verlaatj kerstkado. Wie d'r niks te vange waas, vlaog het veugelke in eine flits eweg. Zoeë wore we aan de kal gekómme. De vrouw haaj corona gehadj. Ein waek flink krank, nog twië waeke gammel en daonao waas ze ram opgeknaptj. 'As gae det höbtj mètgemaaktj,' zag Ellie, 'laotj gae uch zeker vaccinere.'
De vrouw keek bedinkelik. 'Ich weit het nog neet. Ich höb het d'r neet sjtief op sjtaon. Väör hetzelfdje geldj, waertj zón sjpuit miene doeëd.' 'Uere doeëd?' vroog Ellie. 'Ich bèn allergies väör sjpuite,' bekindje de vrouw. 'Ich bedoel, ich troew ze neet. Het vaccin zal waal good zeen. Mer die naoldje? Waem zaet det die zuver zeen?' Ellie keek mich aan. 'Is det neet wied gezóchtj?' vroog het. 'Mesjien waal,' zag de vrouw, 'mer det wantroewe zitj van moders kantj in de famile. Häöre groeëtvader kreeg vlak väör de aorlog ein injectie in het zekehoes. Dae is noeët mier thoesgekómme. De naoldj van de sjpuit waas besjmètj.'
'Kintj gae emes dae mèt de auto is veróngelöktj?' vroog Ellie. 'Ja zeker,' zag de vrouw, 'miene broor. Väörig jaor.' 'Dus gae sjtaptj neet mier in eine auto?' De vrouw wis effe niks te zèkge. 'Waat tuntj uch daovan?' vroog Ellie aan häöre miens. Dae pakdje zien vrouw bie de erm en zag: 'Ich höb häör gezagdj det ich sjtraks neet in bèd wil ligke naeve emes dae neet is gevaccineerdj. Word Vervolgd, dus!' In het wegloupe, zag hae nog: 'Alvast ein good 2021. Mèt ein zuver naoldj.' Hae trok ein knipuigske.
Efeng, Ellie en ich winse uch allemaol en good en gezóndj Noejaor.
2020, waek 53
