De väörige waek kwoom ich in de sjtad ein vrouw taege mèt ein groeëte tas. In het väörbie loupe herkindje ich häör van lang geleje. We haje bie dancing Geelen in Haelen dökker mèt ein gedanstj en ouch ein paar waeke gesjarreldj. Het sjtèldje allebei neet väöl väör. Ich kós mich teminste niks bezunjers herinnere. Mer ja, as se alles mós ónthaoje kries se eine dieke kop. De vrouw drejdje zich óm en reep: 'Frits?' Het waas knap det ze miene naam nog wis, ich waas dae van häör vergaete. We gove ós ein handj en zuuj begós drek te vertèlle. Asof we ós gister nog haje gezeen. Ze woeëndje in Neel en neumdje ouch de sjtraot. Het zag mich niks. Häöre miens kwoom vreuger ouch altied bie Geelen, ze neumdje ziene naam. Dae zag mich ouch niks.
Hiel precies besjreef ze wie hae d'r sestig jaor geleje haaj oetgezeen. Eine witte, kort van sjtök, mèt eine zjwaore, zjwarte bril. Hae droog altied coltrui's en waas mèt ein gruupke vrinj woeëvan d'r eine sjtevig en lank waas mèt ein roeëd aangeloupe gezicht. Ich wis drek äöver waem ze het haaj. Det gruupke haaj ich d'r indertied neet hoeëg opsjtaon. En dae witte alle gaaroets neet. Het wore drinkers die ruzie zochte as ze zaat wore. De witte waas ein vervaelendj menke dae de herrie oetlokdje. As det lökdje meudje zien vrinj d'r zich mèt. Gelökkig lepe bie Geelen potige obers róndj die neet van póppelappe wore.
De vrouw waas vreuger ein aardig maedje. Eigelik vónj ich jaomer det ze mèt zónne herriemaeker waas getrouwd. Ze haaj maekelik gaet baeters kinne kriege. Väör het gesjprek op eine angere te bringe zag ich: 'Doe bès good gelaje.' Ich wees nao de tas. 'Doe geluifs het neet,' zag ze, 'mer ich bèn net óntsjlage bie ***. De klantje koupe lever op internet. Mien bazin haet de zaak gesjlaote. Deze laptop höb ich mèt de printer gekrege. Apple, zoeë good wie noew. Väör miene man.' Inèns veel mich häöre naam in. 'Nou Susan,' zag, ich. 'Eine laptop väör diene man. Dan höbs se good kinne toese.'
