Mijn hond ligt op de warme mat te kijken hoe de sneeuwvlokjes aan de andere kant van het glas naar beneden dwarrelen. Zijn belangrijkste taak nu is wachten tot de kinderen thuis komen en hen dan begroeten alsof ze een jaar weggeweest zijn. Straks zal hij ze ook nog stimuleren om de frisse buitenlucht op te zoeken om een flinke wandeling te maken en tegen de avond zal hij als levend warmtekussen dienen als we naar een kerstfilm kijken. Hij ligt zo vredig te staren dat zelf de beelden op het journaal minder hard lijken.
Dieren maken het verschil zonder dat je het in de gaten hebt. Zonder dieren zou bijvoorbeeld het kerstverhaal niet eens bestaan. Dat verhaal kent naast de mensen waarvan we beeldjes in onze kerststallen hebben staan ook een aantal belangrijke dieren. Wat te denken van de ezel die als lastdier de zwangere Maria het halve land door gedragen heeft. Natuurlijk is er ook de os die voor warmte zorgt voor het pas geboren kindeke. Deze dieren spelen een doorslaggevende rol in het kerstverhaal al wordt dat meestal niet echt benadrukt. De dieren zijn trouw, volgzaam, goed en hoeven geen applaus voor hun werk.
Als de herdershond in uw kerststal zijn werk niet gedaan zou hebben, hadden die herders in Bethlehem niet kunnen zingen, maar hadden ze de hele nacht schapen moeten zoeken. Zonder ezel was Maria niet eens in die stal terecht gekomen en zonder de warme adem van de os was het kindeke Jezus misschien wel doodgevroren en was het kerstverhaal nogal droevig ten einde gekomen. De drie wijzen hadden zich zonder kameel halverwege hun reis weer om kunnen draaien omdat ze veel te laat waren. We kunnen het er dus over eens zijn dat dieren een belangrijke rol kunnen spelen in de wereld.
Zonder dieren zouden we nergens zijn. Stel je de wereld eens voor als Flappie niet zou hebben bestaan. Youp wist als geen ander dat zijn eigen kleine Flappie heel belangrijk was. Zonder Flappie zouden zijn Buma/Stemra inkomsten niet alleen een stuk lager zijn, zonder Flappie zouden vaders misschien nog steeds de huisdieren van hun kinderen slachten voor het kerstdiner. Dat kleine konijn heeft in zijn eentje het lot van honderdduizenden soortgenoten ten goede veranderd.
Misschien gaat u deze Kerst wel met het hele gezin een kerstfilm kijken. Lekker op de logge loungebank met een koffie met slagroom en Grand Marnier en wat luxe chocolade kerstkransjes. Misschien wordt het wel een film waarin Rudolph het rendier met de rode neus de kerstman van de ene naar de andere plek brengt of probeert Kerstmis te redden. Misschien is het wel een film waarin een hond het gezin beschermt tegen inbrekers of is het een verhaal waarin superschattige puppy’s allerlei kerstavonturen beleven. Misschien is het de klassieker waarin een familie een Sint Bernhard krijgt die voor nogal wat chaos in huis zorgt. Wat al die films met elkaar gemeen hebben, is dat de dieren die erin spelen geen beestachtige dingen doen.
Met alle haat, vernietigende oorlogen en conflicten om ons heen is de kerstgedachte verder weg dan ooit. Vrede op aarde bestaat misschien even aan het kerstdiner, maar zodra je het nieuws aanzet is het met de vrede weer gedaan. Huilende kinderen, natuurrampen, verwoeste gebouwen, brandende tanks en kapotte ziekenhuizen. Wat die beelden met elkaar gemeen hebben is dat mensen wél beestachtige dingen doen.
Mijn hond Roos is inmiddels met zijn poten in de lucht gaan liggen en piept tijdens het snurken. Ze droomt vast over rennen door een besneeuwd bos, de kalfsschenkel die nu nog in de bouillon ligt of een wandeling langs de maas. Misschien staat de mens wel wat hoger op de ladder van de evolutie, maar ik ben toch benieuwd hoe de wereld er uit zou zien als dieren het voor het zeggen zouden hebben. Ik denk dat ik het wel weet: vrede op aarde.
