De afgelopen drie weken heb ik weinig van de wereld om me heen meegekregen. Er hangt een soort blureffect over mijn herinneringen. Ik heb op Facebook voorbij zien komen dat er eindelijk eens serieus gekeken wordt naar de woonwensen van de woonwagengemeenschap, ik las op halloonline.nl dat er een ruilwinkeltje geopend is in Heythuysen en ik hoorde op L1 dat er in Ittervoort een papagaai uit een boom gered is. Dat was het wel zo’n beetje. Wacht er komt nog iets terug, het was goed weer in de herfstvakantie. Dat hoorde ik op de kinderopvang toen ik na een lange dag slapen de kinderen ging afhalen. Het is niet dat ik niet langer met de omgeving begaan ben, maar nu we eindelijk een nieuw bed hebben aangeschaft, slaap ik eigenlijk alleen nog maar.
Ergens in het voorjaar waren onze matrassen tien jaar oud en besloten we dat het tijd was voor nieuwe, misschien zelfs voor een compleet nieuw bed. Toen we tien jaar geleden onze matrassen van paardenhaar en natuurlatex kregen, lagen ze echt geweldig. Toen we een paar jaar later een ander bed kochten, dachten we er dan ook niet over om ook nieuwe matrassen te nemen, maar inmiddels was het niet langer verantwoord om er nog op te slapen.
Op een stalvloer zonder stro zou je waarschijnlijk een betere nachtrust krijgen, zo hard was dat paardenhaar inmiddels. Wat een ellende.
We sliepen niet alleen op een veel te harde matras, we sliepen ook nog eens veel te kort. We hebben namelijk twee kinderen en iedereen die kinderen heeft, weet dat je dan nooit meer écht kunt uitslapen. Misschien heb je een keer geluk en kun je op een zeldzame zondag tot half acht blijven liggen, maar dat zijn geluksmomentjes die ons maar zelden gegund worden.
We hadden gelukkig vrij snel een nieuw bed gevonden en na dagenlang proefliggen op tientallen matrassen kwamen we tot de conclusie dat er één boxspring was waar we écht héél gelukkig van werden. Stel je voor dat je in een wolk ligt, zo lag dit bed, maar dan nog relaxter. We besloten het aan te schaffen en namen er ook maar meteen nieuw donsdekbed bij met een ongekend zacht dekbedovertrek en een hele lading comfortabele kussens. Het was nog even een kleine tegenvaller dat het wel nog een eeuwigheid ging duren voordat de kingsize boxspring met bijbehorende accessoires geleverd kon worden.
Als je eenmaal weet dat je een nieuwe matras krijgt, begint je oude matras natuurlijk steeds vervelender te liggen. Opeens kun je geen houding meer vinden, weet je niet meer hoe je in slaap kunt komen en voel je kuilen die er eerst nog niet waren. Het verlangen naar de nieuwe matras groeit met de dag. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ze je zo lang laten wachten. Je hebt al drie maanden nauwelijks een oog dichtgedaan en dan net als je je tenen al niet meer voelt, je je eigen veters al twee weken niet meer kunt strikken en er geen pijnstiller meer is die nog tegen je rugpijn werkt, krijg je een telefoontje. Het nieuwe bed kan geleverd worden.
Bij ons werd de nieuwe boxspring een paar weken geleden geleverd en vanaf dat moment kan ik me dus eigenlijk weinig meer herinneren. Ik weet nog dat ik al mijn verlofdagen heb opgenomen om te slapen. Ik weet nog dat ik een week herfstvakantie heb gehad en dat ik af en toe op moest staan om naar het toilet te gaan of om de kinderen op te halen, maar veel verder dan dat kom ik niet. Drie weken diepe slaap.
Zojuist kwam ik weer even beneden. Het pad naar de voordeur was dichtgegroeid met een ondoordringbare rozenhaag. In de hal hing overal spinrag. Het gras in de tuin stond kniehoog. De diepvries was leeg. De brievenbus puilde uit van de post.
De kinderen (wat waren ze groot geworden!) stonden zelf macaroni te koken.
Op de digitale wekker van het spinnenwiel dat stoffig in de hoek van de woonkamer stond, zag ik de datum en de tijd. Ik had nog een paar uur om mijn column voor Hallo te schrijven. Ik was gelukkig goed uitgerust, maar besloot toch dat ik die deze keer lekker in bed zou schrijven.
