VEUT
Ich zat mich op de poef väör de rie met pashökskes. Ellie waas in ein hökske links van mich. De gordiene väör de hökskes wore in de brèdje te sjmaal en in de lingdje väöl te kort. In het hökske väör mich boldje de gordien flink nao boete. Aan de ziekantj waas links ein sjtök witte óngerbóks te zeen en rechts eine poes zjwarte haor. Inèns kreeg de gordien eine kamiële-rögk. Gelökkig zoot ze aan de baovekantj sjtevig vast óm ein sjtang. Angers waas emes mèt gordien en al de zaak in geroldj. Het sjlachtoffer waas gein lid van de Bóndj taege het Vloke. Ein verkuipster vroog gesjrókke wie het ging. As antjwaord goeëdje emes twië bókse äöver de gordien de zaak in. Ich keek gezjeneerdj de angere kantj oet.
Noe bleef miene blik hange aan ein paar bloeëte veut mèt twië sjtökke óngerbein tot halverwaege de kneen. Aan de veut te zeen wore die van eine man. Het waas ónmäögelik väör mien uig van de veut aaf te haoje. Ze wore boete-models en óngewasse. In de ploeëje van het vel en tösse de tiëne wore de veut dónker. Väör de rest waas de hoed sjmoezelig. Asof de eigenier van het óngersjtèl berves in eine zandjbak haaj gezaete. Ekes later ging de gordien aop en sjtapdje eine groeëte, graove man nao boete. Hae zoog d'r gevierlik oet wie eine boekser, mèt tattoos en litteikes. De bóks die hae aan haaj waas te ing.
Hae zoch nao ein verkuipster. Die waas d'r neet. Dus kwoom hae nao mich haer en vroog mèt ein Duits accent: 'Sjteit die mich?' Ich keek hulpeloos nao het hökske van Ellie. Woeëväör mós dae miens det noe net aan mich vraoge? Waat ich dach kós ich neet zègke, mer het floepdje mich d'r toch oet. 'Ich zooj d'r anger zök bie aandoon.' Hae keek nao ónger nao zien veut en toen mèt dónker ouge nao mich. Ich verwachdje eder moment ein linkse directe, mer hae zag: 'Sorry, ich bèn vergaete mien veut te wasse wie ich de väörige waek bie mien moder aerpele höb oetgedaon.'
2018, waek 43
