‘Iedereen kan het verschil maken’
Het is dat tegenwoordig diverse netwerkorganisaties voor zorg terugvallen op het oude woord noaber. Vrijwilligers en zorgvragers worden onder die naam bij elkaar gebracht, wat de uitdrukking noaberzorg weer wat bekendheid heeft gegeven. Toch zijn het vooral ouderen op het platteland die het woord nog kennen en gebruiken. De inhoudelijke betekenis is echter van alle tijden. En van belang voor alle mensen, zo leren we in gesprek met Chaïb Ramdani, waarvoor HALLO Magazine deze keer even de Maas oversteekt.
Chaïb is voorzitter van zaalvoetbalclub Tigers uit Roermond en zwaait daardoor de facto ook de scepter over jeugdhonk DB4ALL, aan de Donderbergweg. DB4ALL opende de deuren in 2011, als een plek waar jongeren zich kunnen ontplooien en hun talenten kunnen ontdekken. In een wijk dus, die niet bepaald een onbeschreven blad vormt.
Imago
Het imago van de Donderberg is dan ook tot over buiten de grenzen van de stad bekend. Ook aan de overkant van de Maas. De 49-jarige Chaïb kwam zelf op zeer jonge leeftijd vanuit Marokko naar Roermond. In eerste instantie woonde hij op De Kemp, maar al na een jaar of drie verhuisde zijn gezin naar de Donderberg. Ook hij nam in zijn jeugd wel eens verkeerde beslissingen, waardoor hij ontspoorde. Daar praat hij niet graag over, maar het inspireerde hem later wel om zich voor de huidige jeugd in te zetten. Om een bijdrage te leveren aan het creëren van kansen voor hen. Want helaas geldt ook hier dat de plaats waar je wieg heeft gestaan, maar ook je achternaam, bepalend is voor je toekomst. Onderzoeken wijzen keer op keer uit dat mensen die Alaoui of Amrani heten bij voorbaat een achterstand hebben op mensen uit het geslacht De Jong of Janssen.
Investeren
‘Aanvankelijk werden ‘kansarmen’ hier altijd bij elkaar gedropt’ verklaart Chaïb. ‘Als je allemaal mensen zonder werk, zonder diploma’s, zonder een goede taalbeheersing bij elkaar zet, verwacht jij dan een opbloeiende wijk? Wat dat betreft zie je dat er hier gelukkig toch veel ten goede is veranderd. Er is niet alleen geïnvesteerd in het materiële, de gebouwen en de wijken, maar ook in mensen.’ Hoewel de bescheidenheid Chaïb siert, valt niet te ontkennen dat hij zelf een belangrijke investeerder is op dat laatste vlak. Hij gaf al vele jongeren die zich niet gehoord en gezien voelden, nieuwe mogelijkheden en een terechte reden tot trots. Uit zaalvoetbalclub Tigers, acterend op het allerhoogste nationale niveau, ontstond dus ook DB4ALL. Vanuit die thuishaven worden nu al jaren mensen van een zogenoemde Iftar-maaltijd voorzien. Het is ramadan en dat betekent voor de moslimgemeenschap een maand lang vasten tussen zonsopgang en zonsondergang. De Iftar die daarna dagelijks genuttigd wordt, wordt in Roermond door circa 45 vrijwilligers voor zo’n 700 mensen bereid en bezorgd. In totaal zijn zelfs ongeveer 100 vrijwilligers bij dit project betrokken.
Aandacht
En het zijn niet alleen moslims die een maaltijd krijgen.
Bovendien is het de bedoeling dat de maaltijdservice ook na de ramadan verder gaat, voor alle inwoners van Roermond die het niet breed hebben.
Het project is een groot succes en zorgt voor verbinding en verbroedering.
Het delen van welvaart, hoort dat niet in wezen tot de kern deze religie? ‘Niet alleen van deze religie’ corrigeert Chaïb. ‘En het zou de intentie van ieder mens moeten zijn.
Want ik heb ook veel niet-moslims onder mijn vrijwilligers, die net zo hard werken aan dit doel. Ik vind dat dat je als mens altijd goed links en rechts van je moet kijken hoe het met je buurman gaat. Je hoort elkaar te helpen als het nodig is. Denk je dat wat jij noaberzorg noemt vervaagt onder jongeren? Dan moet je er gewoon meer aandacht aan geven! Geef hen het signaal dat iedereen kan meedoen. Dat iedereen het verschil kan maken. Dat het leven makkelijker wordt voor iedereen als je de lasten deelt. We moeten het egoïsme in de wereld bestrijden door die boodschap over te blijven dragen op de toekomstige generaties.’
Keuken
Het is al het derde achtereenvolgende jaar dat het ramadanproject in deze vorm georganiseerd wordt, vertelt Chaïb. Daarvóór gebeurde het ook al op locatie, maar door de coronacrisis was dat niet meer mogelijk. Zo ontstond deze aanpak. Het project groeide en kreeg steeds meer aandacht, uiteindelijk uitlopend in het winnen van een hoofdprijs van liefst 40.000 euro door een uitverkiezing van de organisatie Onze Buurt. Dat is een initiatief van woningcorporaties, dat de leefbaarheid in wijken wil bevorderen. Het bedrag werd weer geïnvesteerd in een nieuwe, zeer professionele horecakeuken in DB4ALL. Het is net middag als we Chaïb spreken en het is nog redelijk rustig. Er wordt nu nog vlijtig schoongemaakt. ‘De kok zal zo wel arriveren en met zijn voorbereidingen beginnen. De taken zijn onderling goed verdeeld, zodat rond een uur of vijf de eerste mensen weer de weg op gaan met maaltijden.’
Steun
Die maaltijden kunnen bekostigd worden door donaties, fondsen en hulp van de gemeente. Maar vooral ook door de bijdrages in natura van de vele ondernemers. ‘Zij leven mee en zien ook de waarde van dit project’ bevestigt Chaïb. ‘Ondersteuning komt uit alle hoeken. Het is ook heel veel werk, uiteraard kan ik dit niet alleen.’ Hij heeft een stuk of zes mensen om hem heen, die al jaren meelopen en mede richting geven aan zijn inzet. Op die manier zijn ook al enorm veel jongeren, door werkervaring of stages bij DB4ALL, begeleid naar een opleiding of een betaalde baan. Het toont aan dat het mes aan vele kanten snijdt. Maar wat zou er volgens Chaïb nog meer moeten gebeuren om iets te doen aan die kansongelijkheid, waar we het in het begin van ons gesprek over hadden?
‘Ik denk vooral dat we mensen toch echt moeten beoordelen op basis van hun kwaliteiten, op het moment dat er een vacature of stageplek is’ zo luidt het antwoord. ‘Ook al ziet iemand er anders uit en heeft hij een voor jou vreemde naam. De jongeren hier zijn in deze stad geboren. Ze spreken Nederlands, zijn Nederlands. Ze zouden waarschijnlijk niet eens kunnen leven in het land waar hun ouders vandaan komen.’
En is hij optimistisch gestemd in dat opzicht? ‘Ik geloof niet dat vooroordelen ooit helemaal zullen verdwijnen. Maar dat wil niet zeggen dat we er niet aan moeten werken om een bepaald beeld te doorbreken.’
‘Honger en armoede hebben geen huidskleur. In tegenstelling tot wat wel geschreven is, is dit project daarom ook niet alleen voor vastende moslims. Dat zie je ook terug in de diversiteit van de mensen die hier gebruik van maken. Dit project brengt mensen echt dichter bij elkaar. En daar gaat het om.’
