Marie Thérèse Schlösser uit Roggel debuteert op 24 september met ‘Wat eeuwig duurt’

Heythuysen / Midden-Limburg
24 - Sep - 2023 - 14:30 - 24 - Sep - 2023 - 17:00

“Wat duurt eeuwig?” was een gevleugelde uitspraak van Roggelnaar Paul Evers wanneer er thuis weer eens iets kapot ging. In 2009 kwam er op een tragische wijze een einde aan het leven van de 57- jarige Paul, toen hij als piloot in zijn eigen vliegtuigje neerstortte. 

Nu, 14 jaar later, heeft zijn partner Marie-Thérèse Schlösser een boek geschreven over geluk, het leven en verlies. Het 281 pagina’s tellende boek met de liefde als rode draad, is getiteld ‘Wat eeuwig duurt’ en daarmee heeft  Marie-Thérèse Schlösser de woordvolgorde van de uitspraak van haar man omgedraaid.

‘Wat eeuwig duurt’ is bedoeld als een ode aan de vriendschap en de liefde en vanzelfsprekend aan de onvoorwaardelijke liefde tussen Marie Thérèse en haar ‘soulmate’ Paul.

De boekpresentatie van haar debuutroman vindt plaats in Heythuysen op zondagmiddag 24 september. HALLO Magazine ging met de Roggelse schrijfster in gesprek.

Cowboyverhalen
Marie-Thérèse Schlösser: “Mijn boek gaat over geluk maar ook over verlies en hoe je jezelf weer terug vindt. Een boek met de nodige humor over mijn leven met Paul die ik al vanaf mijn 15e kende. Er staan heel wat cowboyverhalen in! Met Paul Evers heb ik heel wat mee gemaakt, eigenlijk teveel om op te noemen. Toen wij elkaar nog niet zo lang kenden, daagde hij mij eens op de Maasbrug uit met de vraag of ik het durfde om met kleren aan van die brug te springen. Ik wilde echt niet voor hem onderdoen, bedacht mij niet en sprong. Toen moest Paul zelf ook! Dat ik zoiets durfde, had hij niet van mij verwacht”, lacht Marie-Thérèse.  “Ik ben helemaal niet bang aangelegd maar toen ik in dat koude water plonsde dacht ik wel direct ‘wat diep, wat ben ik toch stom geweest’. Met een flinke slok water in mijn maag kwam ik uiteindelijk weer boven. Samen zwommen we naar de kant. Dit is een van de vele verhalen in mijn boek. 

Zo was ik ooit op zakenreis in New York en ben ik in het weekend met een Afro-Amerikaanse taxichauffeur in de uiterst criminele stadsdelen Harlem en de Bronx geweest. Paul verklaarde mij later voor gek. Hij zou zoiets nooit gedaan hebben. We hebben héél veel spannende dingen beleefd en we hebben wat afgelachen! We reisden de hele wereld rond voor het bedrijf dat we samen opgebouwd hebben vanuit een oude veilingloods in Roggel die wij ooit bij inschrijving kochten. 

“De Kunstacademie zag Pa Schlösser echt niet zitten”
Paul was een echte uitvinder, een Willy Wortel zogezegd. Wist je dat hij ooit de bedenker van dubbelvla en Yogho Yogho was toen hij nog bij een zuivelbedrijf in loondienst was? Ik hield mij meer bezig met de zakelijke kant van onze onderneming, maar van huis uit ben ik een echte creatieveling. Na de MMS wilde ik graag naar de Kunstacademie, maar dat zag Pa Schlösser absoluut niet zitten en zo werd ik röntgenlaborante. 

Mijn eerste stap naar onafhankelijkheid was gezet. Mijn fascinatie voor kunst is altijd gebleven. Na Pauls dood heb ik me als beeldend kunstenaar verder ontwikkeld en ben ik oloides gaan ontwerpen. Deze vorm staat voor oneindigheid en symboliseert de verbinding tussen hemel en aarde. Een afbeelding van een van deze kunstobjecten in glas  is te zien op de voorkant van mijn boek.

“Hoe ga je om met zo’n verlies en hoe blijf je overeind“
‘Wat eeuwig duurt’ is een boek over leven, geluk én dood. De plotselinge dood van Paul was een hard gelag. Hoe ga je om met zo’n verlies en hoe blijf je overeind? Dat heb ik op mijn eigen manier gedaan. Ik ben niet treurend op de bank gaan zitten. Ik moest werken en ons bedrijf leiden. Ik heb afleiding gezocht, met name in de kunst en ik heb gedaan wat ik ook samen met Paul zou doen. 

Acht weken na zijn dood zat ik alweer in een vliegtuig naar Iran om klanten te bezoeken. We maken allemaal verlies mee in ons leven en ik hoop dat mijn manier van omgaan met verlies, zoals ik die in mijn boek beschrijf, anderen kan inspireren.” 

Schrijversacademie
Door toedoen van kleindochter Naomi, die graag wil dat ‘omi’ de verhalen over opa Paul op papier zet zodat ze niet vergeten worden, trekt Marie Thérèse Schlösser de stoute schoenen aan. Ze meldt zich tijdens de coronaperiode aan bij de Schrijversacademie en bekwaamt zich in het schrijfproces met als resultaat haar debuutroman ‘Wat eeuwig duurt’. 

Marie-Thérèse Schlösser: “Van mijn begeleidend docente kreeg ik een prachtige reactie op mijn boek waar ik heel blij mee was. Zij vergeleek mijn boek met Het Zoutpad van de schrijfster Raynor Winn, dat is een echte pageturner. 

Het is een  bijzonder inspirerend, openhartig en schitterend geschreven verhaal over het omgaan met verdriet, de helende kracht van de natuur en de herontdekking van de ware betekenis van het leven, als je alles bent kwijtgeraakt.” 

De boekpresentatie van  ‘Wat eeuwig duurt’ door Marie-Thérèse Schlösser, beeldend kunstenares en auteur, is op zondag 24 september vanaf 14.30 uur in Cultuurpodium de Bombardon, Sint Antoniusstraat 2 in Heythuysen. De presentatie is in handen van Els Boonen en de middag wordt muzikaal opgeluisterd door Sebastiano Zafarana.