VerhalenJan Kessels

NoRush rockt als vanouds

Beegden / Midden-Limburg

Iedere woensdagavond is het een drukte van belang in de aanbouw van huize Claessen in Beegden als de zeven muzikanten van NoRush hun instrumentenkoffer uitpakken om weer te gaan schaven aan hun repertoire. Voor dit interview voor HALLO heeft de initiatiefnemer van de groep Herman Claessen zijn muziekvriend  Jan Leenders uit Haelen uitgenodigd. Twee weten per slot van rekening meer dan één.

“Zo’n jaar of tien geleden zijn we met een drietal muzikanten gestart met muziek maken, toen nog onder een andere naam. In de loop van de afgelopen tien jaar is de groep met wisselende samenstelling uitgegroeid tot nu, een band met zeven muzikanten,” kijkt Herman terug. “Voor en na ronselde ik zo hier en daar muzikanten die ik al kende en op die manier is de groep NoRush ontstaan.”

Zo is ook Jan Leenders, inmiddels 75 jaar en oud-bassist van de in de zeventiger jaren bekende popgroep Teddy Bears uit Haelen betrokken geraakt bij de band NoRush. “Ik trof Herman bij een feestje en hij vroeg of ik interesse had om aan te sluiten bij NoRush. Vooral doordat ik de tijd had en ook gestimuleerd werd door mijn vrouw heb ik dit besluit genomen.” Afgezien van een tweetal ‘jonkies’ ligt de gemiddelde leeftijd van NoRush ruim boven de pensioengerechtigde leeftijd. 

De naam NoRush zinspeelt natuurlijk op de gemiddelde leeftijd van de muzikanten, easy going, rustig aan, niet haasten, maar refereert ook naar de plek waar de wortels van de band liggen, de Biezenstraat in Beegden. “Rush betekent ook ‘bies,” legt Herman uit. Een naad langs een broek bijvoorbeeld maar ook een gewas langs een drassig stuk land. In ons geval verwijst de naam dus ook naar de Biezenstraat in Beegden waar wij onze thuisbasis hebben.” 

De muziekstijl van NoRush is vooral gericht op muziek uit de jaren ’60, ’70 en ’80 van de vorige eeuw. Een mix van rock, country, pop, rhythm & blues, maar ook Duitse en Nederlandstalige muziek. “Vooral popmuziek zoals Crosby, Stills, Nash & Young, of muziek van de Beatles of de Stones, kortom mooie popmuziek uit de tweede helft van de vorige eeuw. Het is muziek die je eigenlijk tegenwoordig niet zo veel meer hoort,” vindt Jan Leenders. 

“Als je het vergelijkt met de hedendaagse groepen is het nostalgische muziek. Wij spelen muziek uit een tijd die is geweest maar die wel nog iedereen kent. Wij brengen die muziek terug naar nu, het hedendaagse.” 

“Voor de grap spelen we ook nog wel eens een tango zoals ‘Hoe je heette ben ik vergeten,” lacht Herman, “maar we spelen niet de stijl van de vroegere dansorkesten zoals De Heikrekels of Het Radi Ensemble.” 

Voor de muzikanten staat plezier in muziek maken voorop. Ze proberen het aantal optredens ook nadrukkelijk te beperken. “We treden voornamelijk op voor bruiloften en partijen, vooral voor veertig en vijftig jarige huwelijksfeesten. Je zult ons nooit op grotere festivals aantreffen.”

De afspraken voor een optreden van NoRush komen vooral door mond tot mond reclame en hun gage beperkt zich tot een kleine onkostenvergoeding. 

“Meer dan een stuk of vijf, zes optredens per jaar zijn het niet,” vult bassist Jan Leenders aan. “Het moet wel leuk blijven. Het mag geen verplichting worden. Eerlijk gezegd vind ik de repetitie op de woensdagavond nog het allerleukste.”

“Ja, dat klopt,” vindt Herman ook, “maar je moet wel een doel hebben waarvoor je repeteert en dat zijn dus die enkele optredens per jaar.” 

Voor de muzikanten van NoRush is iedere repetitie en ieder optreden een feestje en dat proberen ze ook over te brengen op hun publiek. “Als we op de planken staan doen we net alsof we in Ahoy staan,” lacht Herman. 

Behalve bij NoRush speelt Herman ook nog in het trio CC & D, Claessen, Caris en Delissen. “Maar met dat trio treden we vooral op bij verzorgingshuizen en andere zorginstellingen met vooral oude Nederlandstalige en Duitstalige muziek.” 

Heeft u als zorginstelling interesse, neem contact op met Herman Claessen, tel: 06 - 241 887 69

Kortom, muziek is een way of life, ook al ben je pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd. 

Tot slot nog een goede raad met een knipoog van Herman: “Rock nu, rol later.”