Twee uit de kluiten gewassen medailles liggen op tafel in de woonkamer van Ruud Bongers en Sandra Smeets in Heythuysen. Medailles die qua formaat niet onderdoen voor de zilveren Olympische medaille die boogschutter Steve Wijler mij ooit toonde tijdens een interview voor dit maandblad. Het zijn de tastbare herinneringen aan het wereldkampioenschap Ironman 70.3 die ongetwijfeld een ereplaatsje in hun huis krijgen.
Deze WK halve triatlon, werd afgelopen 26 en 27 augustus gehouden in het Finse Lahti, een stad op ongeveer een uur afstand van Helsinki. Het was het eerste wereldkampioenschap in de sportcarrière van de inmiddels ervaren triatlonatleten Ruud Bongers (1981) en Sandra Smeets (1978) die beiden werkzaam zijn in het onderwijs in Limburg. Wanneer ze over hun Fins avontuur vertellen, genieten ze zichtbaar na van wat zij de geweldigste sportervaring in hun sportersbestaan noemen.
Halve Ironman
De complete triatlon, die ook Ironman genoemd wordt, bestaat uit drie verschillende disciplines. De deelnemers zwemmen tijdens de wedstrijd 3.8 kilometer en fietsen daarna 180 kilometer. Daarna lopen ze nog een complete marathon, 42,2 kilometer. Daar moet je zeer goed getraind voor zijn. Bij het Wereldkampioenschap in Lahti werden de helft van deze afstanden afgelegd met een totale afstand van 70,3 mijl, wat iets meer is dan 113 kilometer.
Het gaat bij de triatlon om de totaaltijd van alle sporten achter elkaar. De winnaar is dus de atleet die na het laatste onderdeel als eerste over de finish komt. Bij een triatlon tellen de tijden voor de wissels tussen de onderdelen ook mee voor het eindresultaat. Ruud Bongers legde tijdens het wereldkampioenschap de halve triatlon af in vier uur en zevendertig minuten en echtgenote Sandra deed er slechts een halfuurtje langer over.
Voor het mogen deelnemen aan een dergelijk kampioenschap dien je je eerst te kwalificeren. Alleen de beste amateurs worden aan de wedstrijd toegelaten. Sandra en Ruud kwalificeerden zich dit jaar door uitstekende prestaties te leveren tijdens de triatlon van West-Friesland. Sandra Smeets, die door sportdrankmaker Torq gesponsord wordt, werd er eerste in haar leeftijdscategorie en Ruud Bongers eiste daar een derde plaats op.
Gedegen voorbereiding en slim trainen
Sandra Smeets: “Een WK-triatlon vraagt vanzelfsprekend een gedegen voorbereiding want je wilt natuurlijk in topvorm aan de start kunnen staan. Wij hebben bij onze voorbereiding veel baat gehad van adviezen van Bas Diederen. Bas weet waar hij over spreekt. Hij heeft meerdere keren het Nederlands kampioenschap triatlon op zowel de Olympische- als de middenafstand gewonnen en hij behaalde ook de overwinning op het Ironman wereldkampioenschap op Hawaii bij de amateurs.
“Wanneer je weet dat je toegelaten bent, ga je nog bewuster en intensiever trainen”, vertelt Ruud, die ooit door Sandra met het triatlonvirus werd besmet. "Natuurlijk streven we naar uitstekende prestaties op alle drie de disciplines. Voor Sandra en mij resulteerde dit in goed doordachte trainingsplannen, waarbij we wekelijks in totaal 15 tot 20 uur aan training besteedden en dit alles terwijl we beiden een veeleisende baan in het onderwijs hebben. Sporten is echter onze gedeelde passie en verbindt ons sterk; we trainen vaak samen. Leuk feitje: onze allereerste date vond plaats tijdens een toertocht in Meijel! We maken bewust veel tijd vrij voor onze sportieve activiteiten en we geloven in slim trainen. Zo fietste ik regelmatig van Heythuysen naar mijn werk in Heerlen, terwijl Sandra vaak naar haar werk bij St. Ursula in Horn rende, dus die kilometers hadden we al in onze benen voordat we aan onze reguliere trainingen begonnen."
“Wij eten zo gezond mogelijk”
“Natuurlijk letten wij sterk op ons gewicht en onze voeding”, vertelt de uit Munstergeleen afkomstige Sandra. "Voeding speelt een essentiële rol in ons herstelproces, waarbij we veel vers fruit en groenten consumeren. Friet en alcohol zijn zelden iets waar we naar grijpen, maar na een succesvolle prestatie laten we ons soms verleiden tot een drankje.”
Ook tijdens de wedstrijd moeten de triatleten regelmatig eten tot zich nemen om de langdurige lichamelijke inspanning vol te kunnen houden. Ruud Bongers: "Het is bewezen dat het het beste is voor je herstel als je je calorieën tijdens de wedstrijd kunt aanvullen. Ter illustratie, tijdens een wedstrijd verbruik ik ongeveer 6000 calorieën, terwijl Sandra er ongeveer 4000 verbrandt. Dat is ongeveer wat een volwassen man in ongeveer tweeënhalve dag zou eten! Natuurlijk moeten we ons lichaam trainen om deze hoeveelheden te kunnen verdragen, anders kunnen maagproblemen ontstaan en kun je je wedstrijd wel vergeten.
Naast veel trainen en gezond leven moet het ook tussen je oren goed zitten. Wanneer je mentaal niet in orde bent, kun je een dergelijke prestatie niet leveren. Wij oefenen trouwens ook heel specifiek op de wissels. Bij een triatlon trek je na het zwemmen zo snel mogelijk je wetsuit uit en stopt het in een zak met je wedstrijdnummer. Onder je zwemkleding draag je al je je fiets- en loopkleding; het zogenaamde trisuit. Daarna in hoog tempo naar je racefiets. Je wilt geen seconde verliezen. Ik heb mijn wielrenschoenen al op de pedalen gemonteerd en ben in één beweging weg.” Mij lukt dat niet”, zegt Sandra. Daar heb ik jammer genoeg wat meer tijd voor nodig. Wij zijn behoorlijk fanatiek. Ooit was ons doel te finishen maar nu gaan we voor het podium.”
“Genieten van begin tot eind”
Sandra Smeets: “Het WK in Finland was voor ons genieten van het begin tot het eind. De wedstrijd verliep uitstekend. Het weer was prachtig en onze voorbereiding wierp echt zijn vruchten af. Het was een groots en goed georganiseerd opgezet evenement met duizenden deelnemers uit de hele wereld. Het was heel apart om daarbij te mogen zijn. We konden gelukkig naar elkaars wedstrijden kijken omdat die op verschillende dagen plaatsvonden. Met veel voldoening kijken we terug op 'Lahti'. De inspanning was het dubbel en dwars waard
