VerhalenPieter Knippenberg

Spectaculair schouwspel in de lucht kost vader en dochter het leven

Heythuysen / Gemeente Leudal

In Midden-Limburg wordt de Tweede wereldoorlog in november 1944 met veel geweld beëindigd. Veel militairen en ook burgers laten hierbij het leven. Op andere plaatsen in de wereld, zoals in Oekraïne, vallen anno 2022 nog altijd talloze slachtoffers door oorlogsgeweld. In Oekraïne sterven veel burgers die niet aan het geweld hebben kunnen ontsnappen. Zelfs in hun schuilplaatsen zijn zij niet veilig voor de Russische bommen.

De beelden van deze gruwelijke oorlog, die in Rusland geen oorlog genoemd mag worden, bereiken ons iedere dag. De kranten brengen net als 77 jaar geleden weer dagelijks aangrijpend oorlogsnieuws. Bij de bevrijding van het Leudalgebied in november 1944 komen in veel dorpen burgers om het leven, zo ook in Heythuysen waar Marie Vissers en haar vader Jacobus slachtoffer worden van ‘prachtige lichtjes in de lucht’ die ze niet wilden missen.

Jacobus Vissers wordt in Heythuysen geboren in 1873. Hij trouwt met Anna Catharina van den Berg. Zij is eveneens uit Heythuysen en is twee jaar ouder dan haar man. Samen krijgen ze vier kinderen. Hun eerste kindje Peter Johannes leeft maar kort. Hun tweede kind is dochter Maria Cornelia. Zij wordt geboren op 2 februari 1901 en heeft als roepnaam Marie.  Deze Maria Cornelia en haar vader Jacobus zijn de hoofdpersonen in dit trieste verhaal.

Marie Vissers, trouwt op 30 maart 1934 met Peter Nicolaas Meulen. Peter is een zoon van Hubertus Meulen uit Berg en Terblijt en zijn moeder is Catharina Verstappen die afkomstig is uit het Belgische Neeroeteren.

Het echtpaar Meulen-Vissers krijgt drie kinderen. Frans is de oudste. Hij wordt geboren op 16 januari 1935. Daarna volgen Hubertus Jacobus en Catharina Maria. Hun dochtertje wordt slechts drie jaar oud. Zij overlijdt aan de gevolgen van tbc, destijds  een vaak dodelijke aandoening.

Marie en Peter Meulen beschikken niet over een eigen woning.  Met hun kinderen zijn zij inwonend bij Marie’s ouders op het adres Achter het Klooster 2 In Heythuysen. Tegenwoordig  heet deze straat Bosscherkampweg.

 

Prachtige lichtjes!

Het is 26 november 1944. Heythuysen is inmiddels bevrijd. Het front is opgeschoven in de  richting  van de Maas. Boven Heythuysen vinden luchtgevechten  plaats. Het moet een spectaculair schouwspel hoog in de lucht zijn geweest dat veel weg had van een groots vuurwerk. Marie Meulen gaat in ieder geval naar buiten om het allemaal beter te kunnen zien. 

Ze roept ook haar vader Jacobus naar buiten zodat hij niets van die ‘prachtige lichtjes, zal missen. Zich onbewust van het gevaar staan ze samen vlak achter hun huis bij het slaapkamerraam van de ouders van Marie naar de lucht te kijken. Dan slaat het noodlot keihard toe.

Prachtige lichtjes!

Het is 26 november 1944. Heythuysen is inmiddels bevrijd. Het front is opgeschoven in de  richting  van de Maas. Boven Heythuysen vinden luchtgevechten  plaats. Het moet een spectaculair schouwspel hoog in de lucht zijn geweest dat veel weg had van een groots vuurwerk. Marie Meulen gaat in ieder geval naar buiten om het allemaal beter te kunnen zien. 

Ze roept ook haar vader Jacobus naar buiten zodat hij niets van die ‘prachtige lichtjes, zal missen. Zich onbewust van het gevaar staan ze samen vlak achter hun huis bij het slaapkamerraam van de ouders van Marie naar de lucht te kijken. Dan slaat het noodlot keihard toe.

Clusterbom

Vader en dochter worden geraakt door scherven van vermoedelijk een splinterbom die ook wel een fragmentatie - of in het Engels clusterbom genoemd wordt. Dergelijke bommen worden, hoewel het gebruik vanaf 2010 verboden is, waarschijnlijk ook nu nog in Oekraïne gebruikt. Marie wordt op slag gedood. Haar lichaam wordt gruwelijk en onherkenbaar verminkt.

Haar vader Jacobus Vissers heeft ogenschijnlijk maar een kleine wond aan zijn slaap, maar ook hij overlijdt. ‘De mensch leeft slechts kort. Hij rekent misschien op vele jaren maar plotseling roept hem God de Heer die het zo gewild heeft’, meldt de tekst van het bidprentje.

Het is nooit duidelijk geworden of de clusterbom afkomstig is geweest van de Duitsers of van de geallieerden. Later is ooit beweerd dat mogelijk een geallieerd vliegtuig bommen heeft afgeworpen om sneller aan Duitse jachtvliegtuigen te kunnen ontsnappen. Voor de families en Meulen en Vissers zal het echter weinig uitgemaakt hebben. Zij hebben twee dierbare familieleden door het oorlogsgeweld verloren.