Hallo Magazine portretteert geregeld jonge mensen die ambitie en passie inzetten om hun doelen na te streven. Deze maand staat de schijnwerper gericht op Leonardo Verkoelen die afkomstig is uit Roggel. Leonardo ging naar de Verenigde Staten en naar Engeland om daar opgeleid te worden tot professioneel filmmaker.
De jonge Limburgse cineast (maart 1997) heeft in Londen onder de naam ‘Blauw films’ een eigen productiebedrijf opgericht. Momenteel legt hij met zijn ‘crew’ de laatste hand aan een animatie film die zich afspeelt in de ruimte. De sciencefiction film getiteld ‘Syntactic Labyrinths’ verhaalt over wat er zou kunnen gebeuren met de kennis van de mensheid nadat het leven op aarde uitgestorven is.
Leonardo Verkoelen: “Ik ben geboren in Salvador in Brazilië. Mijn moeder is een Braziliaanse en mijn vader is een echte Limburger uit Roggel. Opgegroeid ben ik in het rustige dorpje Roggel en de ruimte die je daar had, vond ik altijd heel fijn. Toen ik acht jaar oud was, begon ik voor het eerst met filmen. Ik was altijd al een grote fan van films. Vooral horror films zoals Ringu en The Texas Chainsaw Massacre vond ik super indrukwekkend. Mijn vader kwam op een dag thuis met een nieuwe mobiele telefoon met een ingebouwde camera. Ik wist meteen dat ik daarmee een film wilde maken.
In de loop van het jaar heb ik samen met mijn Roggelse vrienden gewerkt aan een 25 minuten durende horror film, Aaaaah! - The Movie.
Dat was in veel opzichten een zeer leerzame ervaring! Toen ik naar het voortgezet onderwijs ging in Weert, ben ik met filmprojecten doorgegaan.
En toen naar Hollywood, A dream come true!
Sinds mijn eerste film op de basisschool wist ik al dat Hollywood ‘the place to be’ voor mij was. Tijdens mijn middelbareschooltijd besloot ik dat het bezoeken van de filmacademie de enige optie voor me was. Een opleiding in Los Angeles leek me al helemaal het einde. Ik werd toegelaten op de LA Film School en dat was als een ‘dream come true’. In Los Angeles leerde ik al snel heel veel en kwam ik vaak mensen uit de filmindustrie tegen. Als je daar bij een café in de rij staat, struikel je bij wijze van spreken over de scriptschrijvers, regisseurs, muzikanten en natuurlijk acteurs. Mijn opleiding in L.A duurde echter veel korter dan ik verwacht had.
Ik wilde naast mijn studie graag projecten starten in Los Angeles maar dat bleek niet zo eenvoudig te zijn.
Als buitenlandse student kreeg ik namelijk geen werkvergunning. Ik kreeg daarom van mijn opleiders het advies om naar de MET Film School in Londen te gaan. Een werkvisum was daar geen probleem en vergunningen waren gemakkelijker te krijgen. Dus na een paar maanden zat Los Angeles er voor mij weer op!
Weinig lessen gevolgd maar wel veel in de pub!
Na twee maanden op de MET Film School gezeten te hebben, spendeerde ik de meeste tijd aan projecten buiten school. Ik volgde de lessen steeds minder maar was wel altijd aanwezig in de pub om met de leraren en klasgenoten te praten. Aan het eind van de 3de maand was het voor mij duidelijk dat het opnieuw tijd was om ook met deze filmacademie te stoppen. Deze keer echter had ik echter geen plannen om ooit weer aan een filmopleiding te beginnen. Wel heb ik alle vakken die we hadden op filmacademie zelf gevolgd door middel van workshops en online cursussen en ik begon te werken als freelancer met Visual Effects.
In mijn 3de jaar in Londen besloot ik dat het tijd was om meer tijd vrij te maken voor het regisseren. Samen met twee vrienden, editor Gaby en cinematographer Erick, waarmee ik heel goed kan werken, zijn we begonnen met ons productiebedrijf Blauw Films. Met z’n drieën kunnen we allerlei soorten projecten maken en we zijn altijd geïnteresseerd in iets nieuws en uitdagends. We begonnen met een zwart-wit horror film genaamd ‘Short Film by Blauw Films’ en daarna volgden veel nieuwe projecten.
Zelf werkte ik aan het script, de regie en natuurlijk aan de visual effects.
Syntactic Labyrinths
Ons meest ambitieuze project tot nu toe is Syntactic Labyrinths. Dit is een 15-minuten durende sciencefiction film over wat er zou gebeuren met de collectieve kennis van de mensheid als ons einde in zicht is. In de film wordt alle data ingeladen in een groot schip, The Library. Het is bemand door 2 supercomputers, THINKER en RECEIVER, die de verantwoordelijkheid hebben om de data veilig te houden. Het maken van een film die zich afspeelt in de ruimte is iets wat we allemaal nog nooit gedaan hebben. Dit is dus precies het soort project waar we enthousiast van worden.
Mijn contacten in Limburg zijn belangrijk
Het is leuk om mijn projecten te delen met mijn vrienden uit Limburg! Ze zijn nog altijd enthousiast als er weer iets nieuws van mij uit komt! Ze zijn ook wel mijn hardste critici en geven altijd hun eerlijke mening en dat waardeer ik zeer!
Als ik niet in Londen ben, ben ik vaak te vinden in Limburg.
Er zijn nog altijd plannen om ook een productie in Nederland te starten en dan zal ik voor een langere periode hier zijn met de crew en dat lijkt me geweldig “