ColumnsRobert Martens

Column: Een modern kerstverhaal, door Robert Martens

Midden Limburg

Koning Herodus de Grote had aangekondigd dat iedereen zoveel mogelijk thuis moest werken. Dit om het aantal besmettingen met corona terug te dringen. Als timmerman kon Jozef niet thuiswerken en moest hij ieder dag naar zijn timmerwerkplaats. Zoals dat moest in Israël, droeg hij keurig zijn mondkapje, wat Maria zelf voor hem had genaaid. Maria en Jozef waren al drie keer gevaccineerd want Israël liep met het vaccineren voorop. In augustus van het jaar 0 waren ze al begonnen met het boostervaccin. 

Desondanks voelde Jozef zich op 24 december toch niet helemaal lekker. Hij moest wat hoesten, uiteraard in zijn elleboog en had wat hoofdpijn. Koning Herodus de Grote had bevolen dat iedereen die zelfs lichte verschijnselen van corona had, zich direct moest laten testen. Dus belde Jozef met de Israëlische GGD. Hij kon op 25 december al terecht in Bethlehem. Dat lag wel een stuk van Nazareth. Omdat Maria hoogzwanger was ging zij ook maar mee. En beiden wisten toen natuurlijk nog niet dat 25 december voortaan eerste kerstdag zou worden anders waren ze misschien wel thuisgebleven.

 

Omdat Maria en Jozef het niet zo breed hadden gingen ze samen op weg met hun ezeltje. En zo kwamen ze ‘s avonds rond 18.00 uur aan in Bethlehem. Er waren nauwelijks mensen op straat en alle restaurants waren dicht. Jozef zocht op booking.com naar een hotelkamer maar kon niks vinden. Er liepen wel een aantal boa’s rond die controleerde of de restaurants en sportscholen ook echt dicht waren om 17.00 uur. De boa’s legde Jozef uit, dat na 17.00 uur alles gesloten was in Bethlehem in verband met het aantal toegenomen besmettingen. Zij adviseerde hem in de omgeving van Bethlehem te zoeken naar een overnachtingsplek.

 

Gelukkig vonden ze een grot met wat stro en een os waar ze de nacht konden doorbrengen, weliswaar zonder oplaadpunt voor hun mobieltjes. Ze mochten na 17.00 uur wel eten bestellen dat thuisbezorgd werd. Via tripadvisor.com vond Maria Al Karawan, het beste kebabrestaurant van Bethlehem. En binnen een half uur was de scooterkoerier van AL Karawan er al met de broodjes kebab en de cola light. Na het eten gingen ze slapen in het stro. En die nacht beviel Maria van hun eerstgeboren zoon. Ze noemde hem Jezus en legde hem in de voerbak van de os.  

 

In de omgeving van de grot waakten een aantal herders over hun kudde. Zij hadden hele goede schapen. Ze leverde zelfs schapen voor kebab aan restaurant Al Karawan.  In de kerstnacht zagen ze een heldere ster. Het kon geen vuurwerk zijn want in verband met corona was er een vuurwerkverbod. Misschien was het illegaal vuurwerk van demonstranten tegen de coronamaatregelen. Maar die waren ’s middags in Bethlehem al door de ME verjaagd dus dat kon het ook niet zijn. Omdat de herders door corona toch nergens anders naar toe konden vertrokken ze met hun kudde richting de ster. Daar troffen ze in een grot in het schaarse licht van hun mobieltjes Maria, Jozef en hun pasgeboren zoon. Ze waren verrukt over dit nieuwe leven in die allereerste kerstnacht en dronken daar samen een glas wijn op.

 

De kraamtijd brachten Jozef en Maria door in de grot. Maar de ster bleef boven de grot fel schijnen. Dit werd opgemerkt door drie wijzen. De drie wijzen gingen daarom op weg om te achterhalen waarom die ster daar boven Bethlehem hing. Dus werden Jozef en Maria na enkele dagen bezocht door Mark, Hugo en Diederik. Ze hadden ook Irma Sluis meegenomen voor het geval er doven of slechthorenden waren. De drie wijzen bewonderden uitgebreid kindje Jezus. Ze gaven aan Maria hun cadeaus. Mark Rutten gaf een doos mondkapjes die Siewert van der Lienden gratis ter beschikking had gesteld. Hugo de Jonge gaf een doos met 50 zelftesten en een paar schoenen met een heel aparte print. En Diederik Gommers gaf een grote fles handgel. Zo werd het jonge gezin goed beschermd tegen corona. De drie wijzen maakten nog enkele selfies met Jezus, Maria en Jozef en gingen toen weer terug naar Den Haag, want Mark en Hugo moesten nog een nieuw kabinet formeren dus ze hadden het nog druk.

Ik wens u allen een zalig kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar.

 

Robert Martens

Robert Martens is wethouder in de gemeente Leudal. Zijn columns schrijft hij op persoonlijke titel en gaan over de alledaagse dingen waar hij tegen aan loopt. Hij is getrouwd en heeft een zoon en een dochter.