Wist u al dat ik best tevreden ben met mijn opvallende achternaam? Oké, soms is het wel vervelend om zo vaak te moeten spellen, maar anders wordt er regelmatig een potje van gemaakt. Het is in ieder geval wel stukken origineler en sierlijker dan de zoveelste Janssen, Jansen, De Jong of Geraets, dunkt mij.
De nieuwe burgemeester van Leudal heeft ook zo’n mooie achternaam met een umlaut, die tevens net zo gejat lijkt uit de tv-serie ‘Allo, allo’. Je hoort het Helga bij wijze van spreken al uitschreeuwen bij de entree van de burgemeester in de raadzaal. Bij de installatie van mevrouw Schmalschläger struikelden alweer aardig wat lieden over die naam. Er viel me trouwens nóg iets op bij die plechtigheid in het altijd sfeervolle kasteel Groot Buggenum:
het continu benadrukken van het feit dat de burgemeester een vrouw is, op een manier die de indruk wekte dat er met haar benoeming zojuist een wereldwonder was geschied.
Sommige mensen hebben een gezichtsuitdrukking die een voortdurende gemoedstoestand lijkt te verraden. Ik noem als voorbeeld Frank en Ronald de Boer, die altijd kijken alsof ze zwaar de smoor in hebben. Frank iets erger dan Ronald trouwens. Maar de broers zijn dan helemaal niet boos, het is gewoon hun uitstraling. Nu ken ik mevrouw Schmalschläger helemaal nog niet, maar soms leek het wel alsof ze die avond in Grathem alle verhalen rondom haar welkom met een licht smalende glimlach aanhoorde. Wat ik dan in ieder geval wél weer mooi bij die achternaam vond passen.
Maar toch: was het nu haar ‘standaardgezichtsuitdrukking’ of vond ze het werkelijk een beetje te ver gaan? Daar kon ik me eerlijk gezegd wel iets bij voorstellen. Dat er in Leudal nog mensen in de war raken van een dame met een ambtsketen, nou vooruit. Maar vervolgens leek een wethouder zijn fantasie volledig de vrije loop te laten, toen hij publiekelijk meedeelde dat hij in zijn gedachten de kersverse burgemeester al als een ‘stoere meid’ op een Harley Davidson door de dorpen zag scheuren. Al sigaren rokend.
Weer die ietwat geringschattende glimlach. Of leek dat nou maar zo? Ik pakte er de eerste publiciteitsfoto nog maar eens bij, die naar alle media was gestuurd. Ha zie, ook daar die dunne lach, waarin een lichte spot lijkt door te schemeren. Dus waarschijnlijk toch gewoon een ‘vaste uitdrukking’. Nou ja, dat kun je dan toch beter hebben dan zo’n chagrijnig ogende ‘De Boer-blik’…
Het straalde echter nog iets anders uit: een zekere schranderheid. Sowieso al een prachtwoord dat men - volledig onterecht - zelden meer hoort. Maar schrander, dat is deze burgemeester volgens mij wel. Zo liet ze meteen maar weten zeer te hechten aan een goede verstandhouding met agrariërs. Zoals een eventuele nieuwe burgemeester van Sittard-Geleen ook beter niet meteen bij het aantreden kan zeggen dat de chemische industrie gehalveerd moet worden.
Niet dat het allemaal aan de boeren ligt. Die hebben ze ooit alleen maar wijsgemaakt dat groei oneindig is. Maar de spanning in het buitengebied tussen de agrarische en recreatieve sector is slechts één van de complexe zaken waar burgemeester Schmalschläger mee te maken krijgt. Wie er straks het diepst door het stikstof moet - om er maar weer eens een 1Limburg-woordspeling tegenaan te gooien - is nog de vraag. Maar we kunnen niet alleen maar naar elkaar blijven wijzen.
Of zoals de burgemeester het óók zei: ‘Ik wil tevens oor hebben voor de minderheidsstandpunten.’ Met een argumentatie als ‘Zo hebben we het altijd al gedaan en daarom is het goed’ gaat deze burgemeester geen genoegen nemen. Het lijkt me een prima uitgangspositie als je ieders belang wilt laten meewegen. Helaas is een beetje rekening met elkaar houden voor sommige mensen nog veel moeilijker dan het uitspreken van een achternaam met een umlaut. En hoewel ik haar voorganger graag met burgemeester Arno mocht aanspreken, wens ik daarom nu burgemeester Schmalschläger oprecht heel veel succes met haar missie...
