1962. Ich waas dertiën jaor en kreeg op de universiteit in Utrecht ein sjpeciaal test. Eine liëraar op het college in Remunj dach namelik det ich in aanmerking kós kómme väör ein sjtudiebeurs in Amerika. Det waas neet niks. Mèt pap sjtapdje ich in Remunj op de trein. Hae roukdje shag, mer väör de bezunjer gelaegenheid haaj hae ein pekske sigarette gekochtj. Pap dach det rouke good waas taege de zenuwe en presenteerdje mich in de buurt van Eindhoven ein sigaret. De iërste van mien laeve. Ich waas troewes neet zenuwechtig, mich waas gezagdj det ich in Utrecht ein lestig proefwerk mós make väör raekene en taal. Laot mer kómme, dao waas ich neet bang väör.
De test ging amper äöver raekene en taal. Dao kwome väöral zake aan bod woeë ich op sjoeël noeët äöver haaj gehuerdj. Laot sjtaon det ich d'r get äöver haaj geliërdj. Dao waerdje ich waal nerveus van, ómdet ich geine oetlègk kreeg äöver waat precies de bedoeling waas. De man dae de test aafnoom, keek allein mer en sjreef aaf en toe get op. As de tied óm waas, zag hae 'goed zo' en lag mich ein noew probeem väör. Ich waerdje d'r ein bietje óngemoodj van. Väöral wie hae mich ein aantal kaarte väörlag mèt inkvlekke op. Gekläördj of zjwart-wit. Det waas de rorschachtest, weit ich noe, ein psychologische test. De inktvlekke sjtèldje gein concrete dinger väör, ich mós zègke waat ich d'rin zoog. Ich vónj het richtige flauwe kul, mer zag braaf waat mich inveel.
De man sjreef het op en zjweeg, behalve bie ein plaat. Väör mich waas drek dudelik woeë die inktvlekke op leke: ein gesjlachtj verke op ein leier taege de moer. Wie d'r nog thoes geslachtj waerdje kós eder dörpskindj det beeldj. Dus ich zag: 'Een varken op een ladder.' De man waas gein dörpskindj. Hae vergoot te zjwiege, keek mich aan mèt groeëte klötse en vroog: 'Voel jij je nog lekker?' Ich zag 'ja' mer de test waas aafgeloupe. Of het aan det gesjlachtj verke ligktj, weit ich neet. Ich bèn nog noeët in Amerika gewaest.
2025, waek 3
