Op de bank bie de boerderie van de Luemäöle zoot eine dónkere miens. Taegeäöver hem sjtónge aan de angere kantj van de waeg twië deur fietse taege-ein gesjtaldj. Tamelik ónhenjig, mer waal good in het oug. Mesjien waas det waal de bedoeling. In het väörbie gaon, zag ich 'gojedaag' en sjloog rechtsaaf. Bie de Litsberg sjtook ich het sjmaal Bailey-brögkske äöver en leep tösse Lue- en Zèlsterbaek door richting Lange Paad. Dao ging ich linksaaf, tot ich ein hiel sjtök wiejer weer linksaaf kós, trök nao de Luemäöle. Miense die väöl in het Luedaal kómme kinne zich mien route mèt de ouge toe väörsjtèlle. Angere raoj ich aan het sjtök èns te loupe. Efeng.
Wie ich aan de mäöle bie de brögk kwoom, sjtóng dao eine aoje man in eine rolsjtool mèt zien dochter. De dónkere man zoot ein sjtök wiejer nog te genete van de ómgaeving. Mesjien haaj hae ouch op de fietse gelètj, die sjtónge d'r nog. Het waas de aoje man aan te zeen det hae zich duchtig ergerdje. Hae vroog mich waat ich vónj van al die prachtige buim die door bevers wore verenneweerdj. 'Die biëste huere hie neet thoes. En neet allein die biëste,' reep hae tamelik hel, asof hae op ein protestvergadering waas äöver asielbeleid.Taegeäöver ós kwome eine jóng en ein maedje op eine BMX-fiets aansjäöre. Ze wore op aorlogspaad.
Het maedje sjtampdje in het väörbie rieje de twië fiëtse taege de gróndj. De jóng sjäördje akelig dun naeve de dónkere miens langs en tufdje nao hem. In ein hou mou flitsdje ze naeve mich door de brögk äöver en weg wore ze. De man in de rolsjtool vlookdje. 'Het kós hie Amsterdam waal zeen. En dao, mós se dao kieke. Die fietse zeen zoeë poter. Lèt mer èns op.' Hae wees nao de dónkere miens dae de fietse haaj opgeraaptj en ze käörendj bekeek. 'Pap, haodj uer fatsoen,' keef de dochter. Mer pap loesterdje neet en reep: 'Hei, zeen die fietse van dich?' De miens keek neet op. Hae waas net bezig de twiëdje fiets achter zich taege de bank te zitte.
2023, waek 9
