Ellie en ich wanjele aldaag. Prakties altied kómme we óngerwaeges aan de kal. Doorein met aojer miense die thoes geine aanluip mier höbbe en moorzeels allein de daag mótte doorkómme. Det is gein plezeer, gein wónjer det ze verlaege zitte óm kal. Ellie en ich haoje ós aan de angerhalve maeter. Det is neet altied maekelik. Gister troffe we aevel eine aoje man dae zeker op twië maeter aafsjtandj bleef. Det waas opvallendj. Ich zag det neet ederein zich zoeë prónt aan de regels heel. Dao waas ich örges äöver begós.
'Jóng, as ich det zeen op de tillevisie. In de sjtaej trèkke ze zich nörges ein vot van aan. Sjiphol is net zoeë drök as angers. De vlegers zitte vol raar miense. Corona of neet, regels tèlle neet väör häör. Of ze dich of mich kinne aansjtaeke? Det vraoge die zich neet aaf. Het geit allein óm häör, anger miense tèlle neet väör die harkedammers. En de politie? Zuus doe die optraeje? Nog neet eine. Die kieke de angere kantj oet. Ich lach óm het waord handjhave. Op dees maneer zitte we achter ein jaor nog in de lockdown. As ich hie de baas waas, ein paar daag mer, dan waas het zoeë aafgeloupe mèt det virus.'
'Det liektj mich sjterk,' zag ich. Hae keek mich aan asof ich ónnuezel waas.
'Nemes moog van mich nog nao boete kómme. Dae toch per se örges mót zeen, mót verplichtj ein apparaat ómdoon det dich automaties eine flinke elektriese sjtoek verköptj as se binne angerhalve maeter bie hem in buurt kums. Dan is det zoeë aafgeloupe mèt corona.' 'Nou,' zag Ellie, 'gelökkig zeetj gae neet de baas.' 'Nae,' zag de man. 'Sjtaek diene kop mer in de zandj, maedje. As sie iërstdaag ein pekske kries van het virus, dan dinks se nog èns aan mich.' Hae haaj het zien gezagdj en leep tamelik kwiek wiejer. Ellie en ich keke ós aan. 'Waas dae de waeg ein bietje kwiet?' vroog ich. Nao eine maeter of tiën kwoom de man trök, keek Ellie aan en zag: 'Aeve good, mevrouw, eine zalige Paose.'
2020, waek 52
