'Wae make ós neet miër gek,' zag de man, 'de vrouw vintj het waal good gewaest.' Hae sjtóng väör mich in de riej väör de kassa van ein tuincentrum. Het sjaot neet hel op ómdet de drie klantje väör ós eder ein aafgelaje ker mèt kerstgerei móste aafraekene. De man dae zich neet miër gek leet make, waas van miene laeftied. De dame woeë hae taege kaldje waas ein hiël sjtök jónger. Het waas ein bietje raar väör taege die dame te klage det zien vrouw het waal good vónj gewaest. En waat waas det dan? Ich haaj waal ein idee woeë het äöver ging, mer dao geis se toch in eine drökke winkel neet äöver kalle taege ein echte dame. Waat mós die waal neet dinke?
'Ich kan mich väörsjtèlle,' zag de dame, 'det se het gedoons op ein gegaeve moment zat bès. Op uere laeftied zooj het väör mich ouch neet mier hove. En väör miene miens al gaaroets neet. Dae is det gepóngel noe al zat. Mer zoeë lang de kinjer nog neet de däör oetzeen, gaon we d'r mèt door. Die vinje det sjoeën. En eigelik sjtèltj het ouch niks väör as se iërlik bès. Eine kiër per jaor. Kaoke mós se bekans edere daag.' 'Det is waal waor,' zag de man, 'mer ouch dao zeen we hiël gemaekelik in gewaore. Wae laote ós het werm aete bringe. Väör die paar cent waat det kóstj. Dao kins het gaasfornuus neet väör aanzitte.'
'En aevel,' zag de dame, 'väör det efkes det se d'r lol aan höbs, is het neet goodkoup. Wae zitte eder jaor eine flinke boum. Ónger de fiefig euro kries se d'r geine miër. Dae sjteit bie ós nog gein veertiën daag.' Ich keek get zunig väör mich oet. Ze haje het äöver kerstbuim. En ich mer dinke ... Ellie en ich haoje het nog efkes vol, waat de kerstboum aangeit. Mèt aojerwetse kerstbel, klökskes, veugelkes, sjlingers, aojerwetse lempkes en eine kerstsjtal. As kerstboum zooj se daomèt wille prónke, dinke Ellie en ich, al höbbe we det noeët gevraogdj. Efeng. Alvast, Zalig Kerstmis.
2024, waek 51
