Waat mót ich nog? Ich höb niks miër, neet èns ein daak baove de kop. Ich huerdje het op de tv ein Amerikaanse vrouw gelaote zègke. De windj van eine orkaan haaj häör hoes finaal ómgeblaoze. En het water van de orkaan haaj het mèt de ganse inboedel mètgenaome. Alles waas de vrouw kwiet. Häör klacht leet mich pas beseffe wie hel de natuur häör haaj getroffe. Gein daak baove de kop höbbe. De meiste van ós höbbe det noeët mètgemaaktj. Ich neet in eder geval. Allewiel zeen d'r väöl miense die waal ein daak baove de kop höbbe, mer gein eige daak. Ze wille op zichzelf woeëne, allein of mèt emes angers, mer kinne gein hoes kriege. Det is al eine ramp. Mer hiëlemaol gein daak is nog eine nog groeëtere ramp.
Ich haaj verwachtj det het waord 'daak' oos taal väöl oetdrökkinge en gezègkdjes haaj opgeleverdj. Det veel taege. Nao lang zeuke vónj ich d'r ein paar. Bie ós thoes kwoom vreuger eine miens dae zichzelf gaer huerdje kalle. Hae haaj noeët get te doon, dus hae bleef ouch nog god weit wie lang. Mien vader zag dan: 'Dae zeivertj dich de panne van het daak, iërder geit hae neet eweg.' As het hiël werm is, zègke we det 'de mösse van het daak valle.' Het zeen oetdrökkinge die sjtilaan oet de taal verdwiene. 'Opa, det sjnaptj nemes,' zegke de kleinkinjer dan as ich väör de daag kóm mèt zón gezègkdjes. Wie ich häöre laeftied haaj, waas het hiël gewuen as emes zag: 'Doe kins mich het daak op.' Dan haats se get gevraogdj, woeë hae of zuuj pertinent 'nae' taege zag.
As se dich sjtierlik vervaels, of vol sjpanning örges op aan het wachte bès en daoäöver in de zenuwe zits, doertj de tied lang. Dan kins se zègke: 'Het daak vèltj mich op de kop.' Det is zeer óngunstig, zooj Pierre Knoops gezagdj höbbe. Het is dan waal weer gunstig as se vol veur kins zinge: 'Hie geit het daak d'raaf.' Mer doot het väörluipig lever neet as die vrouw oet Amerika d'rbie is. Efeng.
2024, waek 43
