Ellie en ich vónje nog ein plaats aan ein täöfelke woeë al ein echtpaar zoot. Ellie kós de vrouw vaag van sjoeël. De man trok het gesjprek drek nao zich haer. Nao vief minute wiste we al det häör dochter mèt eine hertsjpecialist waas getrouwdj en det häör drie kleinkinjer hoeëgbegaafdj wore. Net wie hae äöver de wienkelder van ziene sjoeënzoon begós, kwoom eine man op ós aaf. Hae zoog d'r get sjaemel oet. Zien blauw bóks deej mich pien aan de ouge. Hae keek nao het koppel taege-äöver ós en zag:
'Ha, broor. Ich pak mich eine sjtool, dan kóm ich d'r effe bie zitte. Mesjien geufs se d'r waal eine weg.'
Broor keek neet erg blie en zien vrouw nog minder. Ich sjaof al ein bietje op väör plaats te make.
Wie hae zich haaj gezatte, zag de man taege Ellie en mich. 'Ich bèn Pierre.' Daonao bleef het aeve sjtil. Mien ouge bleve hange aan die blauw bóks. Efkes later vroog de vrouw waat ich dach: 'Woeë höbs se die bóks gekochtj?' Pierre ging d'r bie sjtaon väör zich te laote bewónjere en zag: 'Bie de Kringloup. Vief euro.' De vrouw trok ein vies gezicht. 'God maag weite waem dae póngel haet gedrage. Mesjien waal emes mèt eczeem. Of eine vètzak dae mèr èns in de maond ónger de douche geit.' 'Kan die bóks dao get aan doon?' vroog Pierre ónnuezel eweg. 'Dao hóng ouch ein aoj bóks van de käöning, mer die waas mich te wied.' De vrouw sjoeverdje zich.
'Ich kan d'r neet mèt lache. Woeëväör köps se dich gein kleier in ein normaal zaak? De Wibra is neet deur.' 'Väör mich waal,' zag Pierre. 'Doe wèts wie ich d'r väörsjtaon.' Hae wreef doem en wiesvinger äöverein: 'Ermood troef.' Broor kós het neet laote zich d'r mèt te bemeuje. 'Det is dien eige sjöldj. Doe zuups te väöl. As ich naogaon waas dich aan geldj nao de kroeg höbs gedrage. Ein kesjtiël höbs se verzaope. Eine groeët kesjtiël.' Pierre sjtóng op en zag: 'Doe höbs neet gezaope. En woeë sjteit det kesjtiël van dich?'
2019, waek 42
