Ellie en ich haje ós opgepaktj väör èns örges angers te gaon wanjele as in het Luedaal. We haje al ein flink sjtök geloupe wie we aan ein graasveldj kwome woeë get banke sjtónge. Het waas eine zónnige herfstdaag, dus we zatte ós väör röstig get te aete. Ein poeës later kwome eine man en ein vrouw aan gesjtuve op elektriese fietse. 'Hie,' reep de man. 'Hie sjtaon banke.' Mèt in de gang sjloog hae aaf en reej gevierlik hel op Ellie en mich aan. We trokke väör de zekerheid de bein op. Hae boetsdje nog net neet taege ós op en kwoom taege eine voelnisbak tot sjtilsjtandj. Ein sjtök wiejer reej de vrouw de wei op. Het graas zoot vol molshuip. Ich heel mien hert vast, mer ze kwoom zónger sjtökke aan woeë ze wool zeen. Bie häöre miens.
Dae haaj óngertösse ziene helm aafgezatte en de fiets taege de bank naeve ós geparkeerdj die zeker angerhalve maeter van ós aafsjtóng. De vrouw volgdje zien väörbeeldj. Ze zatte zich en begóste de rögkzak van de man oet te tente. Dao kwoom genóg aete oet väör ein klein weeshoes. De vrouw vroog of we zin haje in ein bruedje. 'Het is altied hetzelfde,' zag ze. 'Harie numtj väöl te väöl mèt väör óngerwaeges. Sjtaks mót ich thoes alles aan de mösse vore. Dan höb ich lever det gae d'r plezeer van höbtj. Hie, krieg mer geröstj.' 'Danke,' antjwaordje Ellie, 'we höbbe net gehadj. We neme altied precies mèt waat we nuedig höbbe.'
'Ich höb de aorlog mètgemaaktj,' zag Harie. 'Ich weit waat het is väör óngerwaeges hónger te lieje. As kindj van tiën mós ich d'r mèt de fiets op oet väör bie de boere aete te vraoge. Ich höb lever vief bruedjes te väöl bie mich as ein te min.' 'Miene miens is eigewies,' verklaordje de vrouw veróntsjöljigendj. 'Gelökkig waal,' zag Harie. 'Ze wole ós gratis fietslesse aankalle wie we dees e-bikes kochte.' 'Ein good idee,' maendje Ellie. 'Maedje, mich hooftj nemes fietse te liëre,' sjpoesdje Harie. 'Ich höb de aorlog mètgemaaktj. Toen reje we op houte benj.'
2020, waek 44
