Eder miens haet eigenaardighede woeë hae lever äöver zjwiegtj ómdet ze huere tot het domien van de sjlaopkamer. Miense mèt aanzeen beväörbeeldj die de zök aanhaoje in bèd. Manskaerels wie buim die mèt ein zeiverlepke gaon sjlaope. Vrouluuj die eine maonsjtein ónger het kösse höbbe ligke. Ze geluive neet echt det dae sjtein häör gezóndj hèltj, mer het kan gein kwaod. Lètst huerdje ich van emes dae zich eine zakdook in de óngerbóks duit ómdet zien moder det ouch altied bie hem deej. Dök óntwikkele zich in het huwelik noew eigenaardighede. Het zeen klein familiegeheime die intrintj noeët nao boete kómme.
Mer aan de bar lóchdje ein vrouw eine sjlup van häöre sjluier. Ich neum natuurlik gein name. Ederein drónk pils, mer zuuj drónk witte wien. Inèns begós ze äöver kaoj veut in bèd. Dao haaj ze last van, mer ze haaj ein remedie: eine zekske erwte werm make in de magnetron en det in bèd ligke, ónger aan de veut. Dao ging ze van gleuje wie ein sjtaovepiep. Häör eige wäörd. Daomèt goof ze de sjpotters natuurlik eine prachtige väörzit väör in te köppe. Waas häöre man neet mans genóg väör zien vrouw werm te haoje? Waat haaj eine heite zak erwte waal, waat hae neet haaj? De man verdedigdje zich, mer haaj weinig kans. Zuuj heel mèt de sjpotters äöver. Klein familiegeheime bleke klein leid te zeen en waerdje ónthuldj.
Zuuj mós zich mèt dae zak erwte behelpe, want hae ging altied later as zien vrouw nao bèd. Net as ze intrintj sjleep, kwoom hae de sjlaopkamer opgesjtoemele. En edere daag opnoew sjtoeëdje hae zich op dezelfdje plaats taege de randj van het bèd. Hae kós het neet óntkinne en probeerdje de zaak te susse. Mer zuuj kreeg sjteun en greep häör kans väör zich te beklage det hae häör allein nao bèd leet gaon. Zoeë lang as ze getrouwdj wore, haaj hae ein blauw plek op zien linker sjeen. Ze wool zien bóksepiep optrèkke väör häör wäörd te bewieze. Hae leej zichtbaar en kós niks angers zég as: ‘Laot vrouw, in dae zok zitj ein gaat!’
2025, waek 27
