Det we zoeë min mèt ein kalle, is de sjöldj van de tv. Zoeë waertj algemein gezagdj en gedachtj. Dök kumtj dao nog de verzuchting achteraan det het vreuger allemaol baeter waas. Miense zote väör het hoes op ein bank en ederein dae naeve kwoom begós ein präötje. In ein dörp waas altied get te bekalle. Dao waerdje ouch väöl gelache, dörpsfigure wore d'r zat. Natuurlik is det ein romanties en verteikendj beeldj van wie het waas. Mer het zaet get äöver oos behoefte aan gezellig contact. Noejaorsdaag waas het hie van vreug in de middag tot laat op de aovendj eine aanloup van miense.
Het leek waal aojerwets Zalig Noejaor winse. Mèt ein versjil: de fles waerdje amper aangesjpraoke. Koffie, thië, ein bietje fris en water. De gemiddeldje laeftied van het bezeuk waas dan ouch tamelik hoeëg. De gezelligheid waas d'r neet minder óm. In taegediel. Bekindje en ónbekindje verhaole oet de jeugd van de vertéllers passeerdje de revue. Dök ging het äöver eine meister of ein juf van de liëger sjoeël. Neet altied gunstig. Geistelike wore neet altied de herders gewaest die ze haje mótte zeen. Emes vertèldje det de pesjtoeër oet zien dörp hem in de kérk väör het oug van de half sjoeël haaj vastgegrepe. Hem mét de kop tösse zien bein haaj geduudj, de bóks haaj oetgetrokke en hem flink op zien bloeëte kóntj haaj getummerdj.
Het zoot hem miër as sestig jaor later nog hoeëg, want hae haaj niks gedaon. Ein waek later waas bekans hetzelfdje gebäördj, mer hae ging de klater op. Pesjtoeër rendje achter hem aan. De jóng kraop weg achter ein hègk. Efkes later kwoom pesjtoeër naeve mèt eine herdershóndj en ein windjbuks. De pap van de jóng wool tot actie äövergaon, mer mam heel hem taege. Pas wie pesjtoeër ein paar waeke later het zösterke van de jóng te graze noom, waas pap het zat. 'Ich houw dae verrèkkeling op zien pens,' reep hae woest. 'Röstig mer,' kalmeerdje zien vrouw. 'Pesjtoeër is gewiedj!' 'Kan mich niks verrèkke,' reep pap. 'Dan raak ich hem waal woeë hae neet is gewiedj.'
2024, waek 2
