Ellie en ich ginge wanjele aan de Mienwaeg. Eigelik mót ich Meinwaeg sjrieve. Dae naam haet namelikk niks met miene te make, al ligktj in det gebied waal Sjtaotsmien Beatrix. Mer die is noeët in bedrief gewaest. Ónger het boewe kreeg de politiek in de gate det de kaole in Limburg ein aafloupendje zaak wore. In 1962 waerdje de boew van de Beatrix in Herkebos sjtil gelagdj. Ze zote toen mèt häör sjachte al op ein deepdje van 710 maeter. Ich waas 13 jaor mer kan mich de discussies thoes nog herinnere. Pap waas waal geine mienwèrker, mer vrinj van hem waal. Of ze wore het gewaest.
We zatte de auto op ein parkeerplaats. Het waas werm en neet drök, waal drökkendj werm. De natuur deej zien bèst väör ós wies te make det de zomer nog neet väörbie waas. De buim sjtónge vol in het blaad, vlinders flakerdje vrolik rónd, in de berm sjtónge blome te bleuje asof het väörjaor waas en Ellie deej zien vest oet. Twië tourfietsers van oze laeftied gedroge zich as fietsers in de Tour en sjtuufdje ós väörbie. Trök op de parkeerplaats zoge we wie ein klein huundje sjrók van eine blaffendje herder en ónger de auto van zien vrouwtje kraop. De bazin van de herder reep: 'Rexy, af!' en ze ginge nao häöre auto. De kleine heet Mupke en dörfdje neet miër ónger de auto oet te kómme. Waat het vrouwtje ouch probeerdje.
Ze kós de auto neet väöroet rieje, dan zooj ze Mupe rake. Dae bleef ligke woeë hae loog. Ellie probeerdje te helpe. Ich ouch. Mèt eine sjtek sjtoekdje ich Mupke taege zien kóntj. Gein reactie, behalve het gejaomer van de vrouw: 'Väörzichtig mèt Mupke, kiek oet.' Ich leep van erme ozel nao de vrouw mèt de herder die häör wanjelsjoon net haaj oetgedaon. Gelökkig deej ze waat ich vroog. Ze leep mèt Rexy nao de auto van Mupke en leet hem eine kiër hiel hel blaffe. Wie eine kniën vlaog het huundje ónger de wage oet. Het doerdje zeker nog ein klein keteer väör het vrouwtje hem kós knoevele.
2023, waek 44
