Ellie is al ein poeës in de käöke bezig mèt soep te make. Ich haoj van soep. Of det kumtj door mien moder? Die zag wie ich nog klein waas altied: 'Eine sjtevige tejjer soep is good väör het gesjeft.' Ich höb det as kindj noeët begrepe en wie ich het waal begreep, dach ich: 'Mam zal waal geliek höbbe.' Ich bèn eine leefhöbber van de soep van Ellie, net as drie van de veer kleinkinjer. Väör häör is soep van oma het inj. Logies, want waat oma meuktj, kan allein mer lekker zeen. Det preuve kinjer neet allein, mer kriege ze ouch bevestigdj in de reklaam, want de soepoma's van de reklaam wille det häör soep gekochtj waertj.
Soms vraoge de kleinkinjer al wied väör het aete: 'Oma, welke soep kriege we vandaag?' Of ze gaeve al van te väöre aan welke soep ze gaer zoje kriege: 'Oma, aete we vandaag tomatesoep?' Dök zaet Ellie dan: 'Det is good, mer dan mótj gae mich waal helpe mèt ze te make. Ich krieg det allein neet gedaon.' Dan is het pas echt fiëst, want Ellie geuftj de kinjer het idee det zuuj de kok zeen en det ze ein bietje hulp kriege van oma. Ellie waas dus soep aan het make wie d'r eine ping binnekwoom op ziene tillefoon. Ein van oos jóng soepleefhöbbers haaj ein probleem.
Het maedje sjreef in ein appje det het noew gordiene haaj gekrege op de sjlaopkamer. Ze wore allein te lank aan de óngerkantj. De boeëdsjap waas dudelik. Oma meuktj neet allein lekker soep. Ze meuktj ouch kapotte kleier, meuktj bóksepiepe korter, ein extra knoupsgaat in ein bluuske. Alles waat mèt naoldj, draod of nejmesjiën gedaon mót waere, kan oma ouch. Het kindj sjreef äöver die gordiene ... 'en nu moet ik ze korter maken. Maar daar heb ik OMAKRACHT voor nodig.' Ellie vónj het ein prachtige en charmante maneer van zègke väör get gedaon te kriege, zónger het rechtsjtreeks te vraoge. Ich zoog aan zien ouge waat het trök wool sjrieve: 'Kins se mörge mèt die gordiene aankómme? Ich höb lekker tomatesoep.'
