ColumnsFrits Criens

Column Modertaal: PAERD door Frits Criens

Midden Limburg

Het haet aeve gedoerdj, mer noe zitj de iërste sjpuit d’rin, Pfizer. Wie ich beldje väör eine aafsjpraok te make, kreeg ich ein aardige juffrouw aan de tillefoon. Ich haoj van aardige juffrouwe, dus het klikdje drek tösse ós. Neet väör het ein of het anger, mer dae klik meuktj zeker get oet as se twintjig minute same aan de tillefoon hings. Ich huerdje beväörbeeldj van eine kinnis dae ein minder aardige juffrouw aan de lien haaj. Die bewaerdje det ze geine aafsjpraok kós make väör hem en zien vrouw tegeliek. Kwatsj, det kan waal. Mien aardige juffrouw mook d’r in eder geval gein probleem van.

 

Sjterker nog, wie ze eine datum lètst april väörsjtèldje, vroog ich of het neet iërder kós. Ich lag häör oet det ich neet per se nao Remunj hoofdje. Ze goof mich groeët geliek en ging kieke of in Wiërt, Vènlo of Gelaen iërder plaatse vrie wore woeë Ellie en ich tegeliek terecht kóste. De computer van de aardige juffrouw waas niet van de sjnelste. Het zeuke doerdje dus lang. Dao haaj ze gein probleme mèt, óngertösse kaldje we gezellig door. Äöver het waer hie, oos kleinkinjer en de ozel mèt de corona. Het waerdje Gelaen, bekans twië waeke iërder as de datum in Remunj. En in de gang mook ze eine aafsjpraok väör de twiëdje sjpuit in Remunj. ‘Door uch kóm ich nog èns örges,’ zag ich. Det vónj die aardige juffrouw ein compliment. Efeng.

 

Gelaen is ein waereldjsjtad. We móste in het centrum zeen, in de Hanenhof. Het waas drök, mer het leep wie eine trein. Sjnel en efficiënt. Nao de sjpuit veuldje we ós allebei opgelóchtj, mer móste nog ein keteer dao blieve. Óngertösse kóste we eine baeker koffie of water pakke. ‘Óngeluifelik,’ zag Ellie, ‘wie good ze het hie geregeldj höbbe. Vief minute … langer haet het neet gedoerdj.’ Ellie kumtj van ein boerderie. Det is aaf en toe nog te merke. ‘Op dae korte tied,’ zag het, ‘kries se nog gein paerd gedèktj.’ Ich haoldje de sjouwers op. ‘Weit ich neet,’ zag ich. ‘Det höb ich nog noeët gedaon.’

 

2021, waek 17

Frits Criens

Frits: stadsdichter van Leudal, publiceert proza, poëzie, light verse en toneel in ABN en dialect. Zijn column Modertaal was bijna een kwart eeuw lang een van de hoogtepunten in Dagblad de Limburger. Ernst en humor zijn twee gelijkwaardige elementen in zijn werk, dat helder is en direct. Criens is een innemend performer en verteller die lezers en luisteraars boeit en meeneemt in zijn gedichten en verhalen.