Paose waas eine hoeëge Christelike fiëstdaag, mer is noe ein mèlkkoe väör de middesjtandj. Dao kins se äöver griene of de vlag väör oetsjtaeke, mer tieje verangere. De verleiding van de zaegeninge die in winkels väör het griepe ligke, trèktj helder as de ónzichtbaar zaegeninge van de mès. Efeng. Toch haet Paose net as anger Christelike fiëstdaag zien sjpaore naogelaote in de taal. Van lang geleje herinner ich mich det eine miens taege mien moder zag: 'Ich mót miene Paose nog doon.' Mam lag mich dees vergaete oetdrökking oet: dae man mós zich nog beechte väör de Paose. De oetdrökking As Paose en Pinkstere op eine daag valle, is waal nog in zjwang. Zoeë kins se laote weite det get absoluut noeët zal gebäöre. Eine prachtige variant dao-op, dae ich neet oet Limburg kin, is: As Paose op eine vriedig vèltj. Ónmäögeliker kan het neet.
In de jaore '70 rendje soms emes in zien bloeëte kóntj ein sjportveldj op. Het gebäördje väöral as d'r camera's in de buurt wore. Sjtreake heet det en jaomer genóg is die ludieke maneer van aandacht trèkke oet de mode. Ich zoot in dae tied bie eine vrindj nao eine voetbalwedsjtried te kieke, wie eine jeugdige sjtreaker mèt de vlag van zien club het veldj äöversjtook. Drie men in uniform vlaoge achter hem aan, mer krege hem neet te pakke. Det väörval is mich biegebleve vanwaege de opmerking van de vader van miene vrindj: Dae liëtj ziene ganse Paose en Pinstere kieke.
Ein aod boeregezègkdje det bekans is oetgesjtorve, geit eder jaor weer op. Mesjien kan Caroline van der Plas het noew laeve inblaoze: Paose vreug, Paose laat, Paose haet de zomer aan het gaat. Noe we het toch höbbe äöver de vrouw die alle aoj politieke partieje in häör haemdj haet gezatte, kumtj mich ein gezègdje nao baove. Die versjlage partieje wiste achteraaf precies woeë het pak rammel vanaaf kwoom. Det haje ze zich baeter iërder kinne bedinke, wie d'r mesjien nog get te redde waas gewaest. Noe pèsjt häör dit vergaete gezègkdje wie ein maotpak: Gae kómtj mèt uer eier nao Paose.
