Ellie en ich zote aan de Roerkade op ein verwermdj terras. Recht taege-äöver ós sjtónge fietse taege het sjtanketsel naeve de Roer. Eine loog half op de sjtoep. Van rechts kwoom ein koppel aanloupe mèt groeëte tasse woeë de name van beroemdje merke vanaaf sjprónge. De man van miene laeftied waas de pakaezel en keek nöt. Hae haaj eine sjnor en droog eine lange, greune jas. De vrouw droog ein jeske van tigerbóntj en ein oker-gael, laere rökske det net baove de kneen opheel. Dao-ónger haaj ze sjtrakke tigerlaarze tot baove de kneen. Ze waas van de laeftied wie Ellie nog twintjig waas. En net zoeë knap. Äöver häör linkersjouwer hóng ein opvallendje gael handjtas. Ze droog ein huundje op de linkererm. Zien köpke sjtook oet ónger ein plaid mèt roeëj en greun Sjotse roete. Het biëstje lekdje de rechterhandj van zien vrouwtje. Zuuj fiemeldje mèt het deer op ein maneer woeë de man jaloers op waas. Det zooj ich in zien plaats teminste zeen gewaest. Efeng.
Ich haaj de ober al de raekening gevraogdj. Het koppel kwoom dunder bie en inèns zoog ich de fiets weer half äöver de sjtoep ligke. Ich wool rope väör te waarsjuwe, mer bedach mich. Het zooj vraemdj äöverkómme väör inèns de aandacht te trèkke. Waat zoje de miense dao neet van dinke? Net wie de man äöver de fiets zooj sjtrukele, heel de ober mich de raekening väör en ein pinapperaat.
Ich toetsdje mien banknummer in en zoog nog net det de tas van de vrouw van häöre sjouwer litsdje wie ze de man vastgreep. Alles waat d'rin zoot boedeldje äöver de sjtoep. Neet de man mer de hóndj veel. Dae begós flink te keffe. De vrouw waas hem vergaete en sjerdje häör gerei oet de handjtas bie-ein. De man pakdje het huundje op en zat het in ein draagtas van ein deur kleiermerk. De ober goof mich de bón oet de pinautomaat en zag: 'Estebleef. As dae kielf die tas mer neet vol piest.' En drek d'rop. 'Eine goje roetsj.'
Det winse Ellie en ich uch ouch. En ein Zalig Noejaor.
2022, waek 52
