ColumnsFrits Criens

Column Modertaal, TESKE door Frits Criens

Ellie en ich zote op ein groeët terras. Väör de meiste miense waas de vakantie väörbie. Dao waas dus plaats zat. Eine man en twië dames sjtónge aan de randj te kieke woeë ze zoje gaon zitte. De miens wees nao ein täöfelke vlak bie ós. Det waerdje drek aafgekäördj door de dame mèt het greun handjteske. De vrouluuj wore zösters, mesjien waal twiëlinge, ze leke hiel erg op ein. Van gezicht, mer ouch wie ze sjtónge. Ein bietje gebaoge, de veut get nao binne. De twiëdje dame haaj ein gael handjteske aan de erm hange. Ze leep op ein maedje van de bedening aaf. Det wees nao ein bördje woeë ‘toilet’ opsjtóng mèt eine piel dae de vrouw de waeg wees. Die sjaot mèt ein flinke vaart nao binne.

 

De man en de vrouw met het greun teske wore d’r óngertösse oet. Ze lepe nao eine hook van het terras dae waas aafgesjermdj mèt ein half hoeëg sjötting van roew sjteigerplenk.

Ein minuut of tiën later sjtóng de twiëdje dame in de däör te zeuke woeë de angere wore. Wie ze oze kant opkeek, wees ich häör woeë ze mós zeen. Ze kós d’r op versjillendje manere kómme, mer ging langs Ellie en mich väör ós te bedanke. Mer ouch väör häör hert te lóchte. ’Echt get väör ós Bep väör mèt Herman gauw örges weg te kroepe,‘ keef ze. ‘Väör de joeks, toch zeker?’ vroog Ellie.

 

‘Väör de joeks! Waas det mer waor. Die twië kroepe häör gans laeve al bie-ein as ze de kans kriege. Vieftig jaor geleje wool ós Bep gaer mèt hem trouwe, mer hae wool per se mich höbbe. Haaj ich mer nao oos mam geloesterdj.’ Inèns keek Herman baove de sjötting oet. Hae zjwejdje. ‘Ich mót gaon,’ zag de vrouw. Ze pakdje häör gael teske sjtevig in de handj en sjtiefeldje weg. Ich verwachdje aorlog, mer het bleef sjtil achter de sjötting ‘Dae Herman bóftj mer mèt twië vrouluuj,’ zag ich taege Ellie. ‘Woeëväör höbs doe gein zöster?’ Het keek mich van óngeroet dónker aan. Gelökkig haaj het gein teske bie zich.

 

2021, waek 38

 

 

 

Frits Criens

Frits: stadsdichter van Leudal, publiceert proza, poëzie, light verse en toneel in ABN en dialect. Zijn column Modertaal was bijna een kwart eeuw lang een van de hoogtepunten in Dagblad de Limburger. Ernst en humor zijn twee gelijkwaardige elementen in zijn werk, dat helder is en direct. Criens is een innemend performer en verteller die lezers en luisteraars boeit en meeneemt in zijn gedichten en verhalen.