‘Ich dörf het neet èns taege mien vrouw te zègke,’ zag de man bie de glaascontainers. ‘Mer ich bèn d’r iërlik waor hiël blie mèt.’ Ellie en ich sjrókke d’rvan. Dae man haaj ein serieus probleem. Ich weit neet èns wie hae hètj. We kalle allein mèt de vastelaovendj mèt ein, as het toevallig oetkumtj. Noe waas het geine vastelaovendj, mer dao loog sjnië. En het waas coronartied. Raeje genóg väör efkes te kalle. Dus ich zag: ‘Het pekske blieftj dit jaor in de kast. Doeëdzunj. Zoeë väöl vastelaovendje höbbe wae op oze laeftied neet mier. Wae höbbe d’r eine kater van.’ Hae keek mich aan wie ein sjaop en vertèldje waat hae neet taege zien vrouw dörfdje te zègke, mer woeë hae waal blie mèt waas. ‘Ich vinj het prima det de vastelaovendj is aafgelastj. De lètste jaore ging ich allein nog äöveral mèt haer väör de vrouw.’
‘Wiezoeë?’ vroog ich. ‘Waat sjteit dich zoeë taege?’ Hae duudje ein laeg fles in de container en zag: ‘Eigelik alles. Sjmörges opsjtaon mèt eine brakke kop. De ganse daag verlaore róndjloupe, tot se weer nao de kroeg mós. Mien vrouw kan dao good taege, ich neet. Ich ligk de half nacht wakker ómdet mich de oere blieve toete van de helle muziek. Nao de vastelaovendj loup ich nog daag róndj mèt eine kael van sjoeërpapeer. Want gewuen taege ein kalle geit neet mier. Het kostj ouch nog ein proem geldj. Det is het mich allemaol neet miër waerd. Det het sjpeel dit jaor vanwaege de corona neet doorgeit, kumtj mich dus good oet. Gae höbtj d’r eine kater van, mich sjiltj het eine flinke vastelaoveskater.’
Ich wis aeve neet waat ich dao-op mós antjwaorde. Dus ich vroog: ‘Wiene geis se het dien vrouw vertèlle des doe geine zin miër höbs in vastelaovendj?’ Hae keek mich dreuvig aan.
‘Zuuj is echt gek van de vastelaovendj. En ze hèltj neet van slecht noets. Wie ich oet de kast mót kómme, zeen ich volgendj jaor waal.’ ‘Ich huer het al,’ zag Ellie. ‘Dan zeen we ós volgendj jaor mèt vastelaovendj weer op Aldenghoor.’
2021, waek 7
