Wie Ellie en ich nog nao sjoeël ginge, waas ein gouw broelof get hiel bezunjers. De sjtraot van het paar waerdje versierdj mèt dennebuimkes vol roeëze van kreppapeer. Het half dörp ging nao de fiëstelike mès, die anger hèlft mós wèrke. De jubilarisse wore dök opgelaefdje miense. In degelik zjwart geklèdj, zittendj in gemaekelike sjteul, kwome ze mèt ein foto in de gezèt, dök same mèt de börgemeister dae names de gemaendje kwoom felicitere. Soms brach de harmonie of famfaar zelfs ein serenaadje. Allewiel waere we gemiddeldj väöl aojer as vieftig jaor geleje. Het haole van dien gouw broelof is neet echt mier ein olympiese prestatie.
Ellie en ich wore pinksterzunjg op zón fiëst. Ich kwoom mèt miense aan de kal die ich neet kós. Det is altied interessant, want dan huers se noew verhaole. De man was eine Braobenjer, gebaore in 1950. Hae kwoom oet ein hoeshaoje van twelf kinjer. Dus: thoes mètwèrke, braaf zeen en loestere nao pesjtoeër. Det waas eine apaarte geistelik. De man waas ein jaor of acht, vertèldje hae, wie hae op eine mörge nao sjoeël leep. Hae mós pisse, en deej zien klein boeëdsjap naeve de waeg. Óngelökkig genóg kwoom pesjtoeër net naeve op de fiets. De jóng kreeg ein klats óm die oeëre en mós väör sjtraof de lètste twië kilomaeter väör de geistelik oetrenne, tot aan de sjoeël.
Daezelfdje pesjtoeër kreeg, as d'r gesjachtj waas, ein flink sjtök kermenaaj. Óndanks det de familie mèt veertiën man het vleis zelf good kós gebroeke. Twië waeke later kwoom pesjtoeër op de fiets bedanke. Mer mesjien kwoom hae ouch väör ein sigaar en eine borrel. Op eine kiër bedankdje hae neet allein, mer vroog ouch of de kermenaaj het volgendj jaor get minder vèt kós zeen. De vader keek de geistelik duuster aan en zag: 'Det belaof ich uch, väöl minder vèt de volgendje kiër. Want dao kumtj geine volgendje kiër miër, meneer pesjtoeër.' De geistelik draop aaf, mer vader en moder haje d'r ein waek lang herrie äöver. 'En ich dink,' zag dae man, 'det bie ós daoväör noeët nummer dertiën is gebaore.'
2022, waek 24
