Het iërste waat ich sjmörges doon, is kieke nao buim en sjtruuk. Al maondje zeen ich intrintj hetzelfde beeldj: De tek höbbe gein röst en sjlaon wied oet van links nao rechts. Noe is het hie in het Zuije nog redelik röstig waat windj aangeit. Doe zuls mer aan de kust woeëne. Prachtig die duine, zeker. Fantasties det sjtrandj, de zië, de golve, de mieëwe, absoluut. Mer de windj vol sjerpe zandjkorrels die se d'r väör niks bie kries, is mich al gauw te mechtig. We kinne neet zónger windj, mer het waas henjig as ich aafsjtandjsbedening haaj väör hem helder en zaochter te zitte, aan en oet.
Fietsers die geine foetelfiets höbbe, haoje van windj, as ze hem op de rögk höbbe. Mer flinke kopwindj is gein plezeer as se wied mós. En ziewindj kan verdomdj geviërlik zeen. Zeker as dae bie vlaoge kumtj. Wie ich op de derdje klas van de hbs zoot, fietsdje ich sjmörges op het lètst van de Waerd ómhoeëg nao de Maasbrögk. Dao sjtóng eine zwjaore sjtorm vanoet Häör. Neet consjtant mer mèt vlaoge. Net wie ich achter ein hoes oet fietsdje, greep zo'n vlaog mich. Ich wejdje nao het midde van de waeg en klaatsdje mèt de kop taege de gróndj. Ich huerdje eine auto vol op de rem gaon. Hae sjtóng sjtil op mien haor. De kop waas net neet geraaktj. De herses wore doorein gesjödj.
Zunjig zote Ellie en ich nao Studio Voetbal te kieke. Pierre van Hooijdonk haaj het waord en zoot ónger het kalle weer èns te bedinke waat hae eigelik wool zègge. Zelf dinktj hae det het hiel sjlum äöverkumtj, mer ich bèn óngerhandj op zien gezeiver oetgekeke. Dus ich zag taege Ellie: 'Höbbe ze dao nemes angers väör? Waat is det ich toch eine windjbujel.' 'Kiek mer oet mèt det waord,' zag Ellie. 'Mèt de vastelaovendj neume ze zich op de Ruiver De Windjbuujels.' 'Logies,' zag ich, 'mèt vastelaovendj neume väöl dörpe zich nao waat ze zeen. Det is op miër plaatse.' Ellie keek mich aan. Aoh ....daoväör heite ze hie in Haelen dus De Vreigeliers.'
2024 waek 5
