‘Wils se waal of geine sjoklaat op dien ieske?’ vroog de man tamelik hel aan zien dochtertje in de rie väör de ieskraom. Hae sjprook ein Hollandjs sjtadsdialect. Welk precies kós ich oet die paar wäörd neet opmake. Dialecte in het Weste lieke doorein erg op Algemein Nederlands. Daoväör gedrage väöl miense van die kenj zich asof zuuj van hoes oet good Nederlands kalle. Ein pienlik misversjtandj. As Rotterdams, Schevenings of Lutjebrooks zal het waal kloppe waat ze zègke. As Algemein Nederlands sjtaaltj het dök nörges op, al zeen väöl miense det zelf. Daodoor is het in de Randjsjtad soms lestig väör het personiël in winkels, restaurants of op terrasse zónger naovraog te versjtaon.
Dao kumtj dit nog bie: in het Weste woeëne de meiste miense en die kriege op radio en tv de meiste aandacht. Mèt as gevolg det ouch väör de radio en op de televisie väöl sjlecht versjtaonbaar gekaldj waertj. Ouch ómdet het sjpraektempo in het Weste hoeëger liktj en väöl miense häör wäörd en klanke half insjlikke. Ich dink det ich neet de enige bèn dae last haet van dit probleem. Limburgers weite det häör taal väör angere lestig te versjtaon is. Dao haoje ze raekening mèt. Ze doon ekstra häör bèst väör fatsuenlik Nederlands te kalle taege neet-Limburgers.
Det ging mich allemaol door de kop wie dae man eine praek taege zien dochter heel. Het wicht goof gein besjeid äöver waal of geine sjoklaat. Door het geplaar väör dao achter te kómme, haaj de man neet in de gate det hae aan de bäört waas. Ederein sjtóng óngedöljig te wachte. ‘Waat waertj het, meister, dröppele of pisse?’ vroog de aojere man achter de toeënbank nerrig. De ganse rie begós te grinnike. De klantj keek op en zag: ’Pardon?’ De verkuiper veuldje det hae succes haaj: ‘Of se worst lös!’ De rie haaj de groeëtse lol. Ich sjaamdje mich. Väör dae lómpe miens. Mer ouch ein bietje väör michzelf. Det ich net nog dach det Limburgse dialectsjpraekers altied raeking haoje mèt miense die häör dialect neet versjtaon. Gelökkig haaj ich ein good excuus. De hittegolf.
2018, waek 33
