'Ich zègk dich det se kums. Väör de lètste kier.' Die zin haaj ich de vrouw al tiën kiër huere zègke. Mer in ein bös mèt miense die allemaol de aom inhele, klónk het eders kier aeve dreigendj. Ellie en ich zote mer twië banke achter häör. De vrouw sjprook neet in häöre mobile tillefoon, ze kaakdje. Asof de man aan de angere kantj van de lien häör ouch zónger apparaat mós kinne huere. Ze haaj hem al flink de jas oetgevaegdj. Óngezjeneerdj, asof ze thoes waas en neet in de bös zoot van Vénlo nao Remunj. Mesjien kós het häör niks joeke det ederein zoot mèt te loestere. Mèt roeëj uerkes. De miense keke zich óngerein aan, kóste soms häöre lach amper inhaoje as d'r weer ein sappige oetdrökking door de bös vlaog. Jaomer genóg wore de meiste wäörd neet gesjiktj väör deze nette column.
De vrouw sjprook ein taal die rechtsjtreeks van de sjtraot kwoom. Ierder nog oet de gäöt naeve de sjtraot. Graof en creatief, vol sjeldjwäörd. 'Óngesjaore pisbak' waas óngevier het netste. Het waas dudelik det se baeter gein ruzie mèt häör kós kriege. Nemes vroog häör dan ouch get röstiger te kalle. Ouch de chauffäör neet dae häör in de sjpegel in de gate heel. Väör de zekerheid reep ze nog èns door de tillefoon: 'Ich zègk dich det se kums. Väör de lètste kier.' En dao drek achteraan ein zin die mich ouch al drie kier waas opgevalle: 'Op de kèrkhaof ligke d'r genóg die mich lever neet taege wore gekómme.'
Det waas ein heftig dreigement. Het kós niks angers beteikene as: 'Doe kums, kaerel, of ich maak dich eine kop kleiner. Ich begreep het probleem aan de angere kantj van de lien gans. Kómme, beteikendje ein cónfrontatie mèt dees versjrikkelike vrouw. Neet kómme, beteikendje de doeëd. Ich waas blie det ich neet väör de käös sjtóng. Zeker neet wie het miens mèt ein leef sjtum van toeën verangerdje. 'Kóm op noe, junke, doe kums toch zeker. Dan pak ich dich nog èns duchtig, wie se det zoeë gaer höbs, ónger de lakes.'
2019, waek 21
