Ellie leep eine winkel in. Ich wachdje in de Alkmaarse zón, mèt de rögk taege eine gevel tot het trökkwoom. Aan de äöverkantj van de sjtraot zoot eine man in de bloeëte pens met eine sjtek in ein rioolpöt te sjerre. Zien korte bóks waas geräöfeldj en zien sandele vele hem van de veut. Vèttige veut. 'Poetjes,' zooj mien moder gezagdj höbbe. De haor van de miens peekdje alle kantje oet. Hae zoot op ein huukske en heel de sjtek sjtevig in zien rechterhandj. In de linkerhandj brandje ein sigaret. De miense lepe hem mèt ein bäögske väörbie en hele hem óngertösse ónopvallendj in de gate. Ein vrouw sjprook hem aan. 'Waat zeuktj gae, meneer?' Ze mós häör vraog twië kiër herhaole.
De man keek aeve op en sjerdje door. 'Niks', klónk het, en in de gang mós hae effe hooste. Eine echte roukershoost, woeë get achteraan kwoom. Det fluumdje hae mèt ein pisbäögske naeve zich in de rioolpöt. De vrouw goof neet op. 'Woeëväör zeuktj gae dan, as gae niks zeuktj?' De man keek weer effe ómhoeëg. 'Woeëväör? Väör get te vinje natuurlik.' Het klónk hiel deep en filosofies. Det mót de vrouw ouch höbbe gedachtj. 'Mer waat wiltj gae dan vinje?' De man begós get helder in de pöt te poeëke. 'Ich wil niks vinje.' De vrouw zoog mich mètloestere. 'Mer as gae niks wiltj vinje, woeëväör zeuktj gae dan?'
De man verrooj mèt zien gans lief det hae het gevraog meug waas. 'Ómdet ich het kwiet bèn natuurlik.' De vrouw waerdje gek. 'Mer waat zeetj gae kwiet?' Het antjwaord waas väör mich logies. 'Niks.' De vrouw goof neet op. 'En as gae niks gevónje höbtj, waat dootj gae dao dan mèt?' Hae keek weer nao häör op. 'Niks.' De vrouw haaj het neet mier. 'Gae zeetj niks kwiet, zeuktj nao niks en as gae niks höbtj gevónje, dootj gae dao niks mèt?' De man knikdje en poeëkdje wiejer in de pöt. 'En dan,' vroog de vrouw, 'waat dootj gae dan?' Jaomer genóg kós ich het antjwaord neet verstjaon. Ellie kwoom aangeloupe en zag: 'Ze haje niks.'
2019, waek 23
