Het waas zaoterdig en good waer. Ellie en ich wore al lang neet mier nao Remunj gewaest. Mèt de fiets. Ein sjtökske fietse zooj ós good doon. De lócht op, zaet Ellie dan. Gelökkig haaj het ein boeëdsjap die op de mertj gekochtj mós waere. Kaarte. Väör we echt begóste te zjweite reje we al äöver de Maasbrögk. Remunj loog wie ein plaetje in het leecht van de zón op ós te wachte. De gouwe Christoffel op de kathedraal blónk van gruetsigheid, asof hae Jos van Rey zelf waas. We zatte ós fietse aan de Roerkade neer, want het zoot d’r diek in det we van dao-oet heivers zoje fietse.
De mertj waas vol laeg plekke. Ouch ein kunst, as se aeve äöver die zin naodinks. Ouch de kraom mèt kaarte waas d’r neet. Geine noeëd. Het veel mich in det ich al veer jaor noew sandale aan het koupe waas. Het waerdje hoeëg tied. Hie en dao kwome d’r al sjäörkes in het laer. As mich eine bandj kapot ging, kós ich niks mier. En zoeë get gebäörtj natuurlik altied as het dich het minste oetkumtj: op eine berg in Frankriek, of deep in eine bos in het Schwarzwald. We lepe ein zaak binne woeë ze Ecco’s verkoupe. Dao haaj ich mien käös zoeë gemaaktj. Koupe is ein kwestie van doon. Väör de sandale alvast in te loupe heel ich ze aan. De aoj sandale kreeg ich mèt in ein toet van kartónpapeer.
We zatte ós op de Roerkade väör get te drinke. De toet mèt de aoj sandale paodje ich naeve mich ónger eine sjtool. Dao wool ich ze ouch weer pakke wie we heivers ginge. Mer ze wore weg. Foetsie. Mesjien per óngelök mètgenaome. Mesjien echt gesjtaole. De naam van de zaak sjtóng mèt groeëte letters op de toet. Det kós eine deef lekker höbbe gemaaktj. Waat zal de buit hem zeen taegegevalle. Aeve good zeen mien aoj sandale hem gegundj. En ich haop ouch nog det hem neet net baove op eine berg of deep in de bos eine bandj kapot geit. Of eigelik waal?!
2018, waek 25
