Aswoonsdig is al jaore neet miene daag. Dees reis ginge Ellie en ich mèt de fiets nao Heitse väör boeëdsjappe. De lócht op. Bie ós achter het hoes, oet de windj, in de zón waas het al lekker. Op de vlake, in de windj, zónger zón veel het taege. Heitse is, van Haelen oet, neet het inj van de waereldj. En we zeen ouch neet van sókker. Dus we zatte door. Of eigelik zat Ellie door, ich deej waat het wool. Het leefst haaj ich mich ómgedrejdj. Halverwaege Heitse begós miene fiets te raokele. In de tandjwiele en de kètting bie het achterraad zoot eine kleine tak vastgedrejdj. Ein wits waas het, mier neet, mer ze zoot moervast. Mien henj wore ieskaod ómdet ich mien haose waas vergaete. Mèt sjtief, blauw vingers is het lestig wèrke.
Ich zoot op ein huukske, mer gauw genóg kreeg ich kramp in de bein. Het waas ein en al taegesjlaag. Gelökkig waas Ellie mien redster in de noeëd. Mèt de vuust ónger de kèttingaolie kwoom ich ram verozeldj in Heitse aan. Wie we oos boeëdsjappe bie-ein haje, keek Ellie zörgelik nao de lócht die paekezjwart waas. Het sjtèldje väör niks te riskere en örges ein tas thië te drinke. Väör werm te waere. Ich wool mer ein dink: zoeë flot mäögelik heivers. Dees reis deej Ellie waat ich wool. Op de haerwaeg haaj ich neet in de gate gehadj det we de windj op de rögk haje. Noe haje we hem vol op de kop. Eine ieskaoje, roewe windj dae het op mich haaj väörzeen.
Hae brach ós ein versjrikkelike bies raegel. Ellie haaj raegelkleier bie zich en bleef drueg. Ich waas in ein hou mou naat en doorkaod tot op mien vel. Zoeëväöl taegesjlaag waas niet te verdrage. Ellie haaj gein kómpassie. 'Bedoot dich get,' zag het. 'Doe höbs nog gelök gehadj. Väör hetzelfdje geldj haads se óngerwaeges eine kapotte bandj gekrege. Dan haads se ouch nog mótte loupe.' Wie ich sangerdaags nao het dörp wool fietse, sjtóng miene achterbandj op de zök. Waas det vandaag pech ... of gister toch gelök?
2019, waek 11
