Daags nao Noejaor mós ich in Postert zeen. Väöl zin haaj ich neet want ich waas meug. Det waas eige sjöldj, ich waas väöl te laat nao bèd gegange. Miene aafsjpraok aafzègke ging neet. Ich haaj hem al ein paar maondj geleje gemaaktj. Toen waas het nog sjtraolendj waer en de zomer leek iëwig te doere. Waem dinktj d'r dan in september bie nao det hae in het volgendj jaor op twië januari het leefst gein verplichtinge haet? Allein eine sjlumme miens duit det. Det waas ich dudelik neet. Het waas gein waer väör te rieje as het neet per se mós. Mer ich mós per se. Dus ich sjtapdje in de auto en reej nao de angere kantj van de Maas.
De man woeë ich zeen mós, sjtóng mich al op te wachte. Hae waas in eder geval boete en kaerdje mèt eine groeëte baezem de waeg zuver. Väör zien däör en die van de bure. Dao loog ein tapijt van veurwerk rómmel. Lekker plat aangevare en naat. Het waas eine drabbes. Ich sjtapdje oet, winsdje hem zalig Noejaor en zag: 'Doe höbs aardig get veurwerk de lócht in gesjaote, zoeë te zeen.' Ich dors gein opmerking te make äöver weggegoeëdj geldj. Want ich höb mèt zien cente niks te make en ich mós nog mèt hem hanjele väör ein deil van zien cente miene kantj op te kalle. Dus ich zjweeg.
Hae keek mich nuetlik aan. 'Ichzelf höb nog väör gein döbbeltje aafgesjaote. Die jónge zeen vannacht bezig gewaest.' Ich begreep het. 'En pap moog de rotzooi oprume,' zag ich zoeë neutraal mäögelik. 'Waat wil ich angers!' Hae vlookdje det het kraakdje. 'Wie ich juust taege de aodste zag det de kraom bie-ein gevaegdj mós waere, zag hae: 'Ich haoj uch neet taege pap.' Het kraakdje opnoew, asof d'r eine doezendjklapper aafging. 'Ich zag: "Menke, loester doe èns good. Die rotzooi is väör twelf oer opgeruumdj. As se det mer wèts." Hae sjtook ziene baezem vol óngeluif in de lócht. 'Wèts doe waat det jónk taege mich zag? "Dan kums se dich nog aan het sjpoje, pap."
2019, waek 2
