Ellie en ich zote op het terras van ein iesboerderie. De gemiddeldje laeftied van de gaste waas royaal 70-plus. Dao kóste ouch het maedje en de jóng aan het täöfelke väör ós niks aan verangere, al sjadje ich häör op nog gein twintjig. Häör sjtumme klónke dudelik versjtaonbaar oet baove het geroezemoes van het terras. Achteraaf gezeen kaldje ze gewuen te hel. Het maedje keek sup en laepeldje ziene glaze baeker langzaam laeg. De jóng sjtóng op. Het waas gein type woeë ich van haop det mien kleindochters d'r later mèt thoeskómme. 'Waat is d'r, Donny?' vroog het maedje. 'Zègk het mich dan.' Donny haoldje de sjouwers op. 'Ich gaon. Allein.' Het maedje begós te suppe. 'Mót ich nao hoes loupe? Brings se mich neet?' Op het terras heel ederein de aom in.
'Bel pappa mer, Anna,' zag Donny. 'Dae ingebeeldje wazelier kumtj zien dochter gaer redde. Van mich.' Anna kwoom op oet ziene sjtool. 'Det dörf ich neet. Pappa wètj neet det wae same hie zeen.' Donny haoldje de sjouwers op. 'Ich gaon. Noe.' Het maedje raakdje in paniek. 'Mót ich zelf betale?' Donny keek Anna ónnuezel aan. 'Tuurlik, doe höbs ouch besjtèldj. En as se gein geldj höbs, vreugs se pappa mer. Dae sjtiktj nog èns in zien cente.' Anna greep hem bie eine erm. 'Donny, doe wèts det ich van pappa neet mèt dich moog aafsjpraeke.' Het keek op de raekening. 'Vieftiën euro mer. Estebleef, Donny. As doe betaals, loup ich waal allein nao hoes.'
De jóng begós hatelik te lache. 'Vraog binne mer of se moogs aafwasse, in plaats van betale.' Hae wool wegloupe, mer ein aojer dame heel hem kordaat taege. 'Laot mer, kindj,' zag ze taege Anna. 'Ich betaal de raekening waal. En op dich,' keef ze taege Donny, 'houdje ich mèt plezeer eine sjöppesjteel kapot. Doe höbs gelök det ich dien moder neet bèn.' Zónger waerwaord aaf te wachte, ging ze trök nao häör plaats. Anna en Donny lepe wied oetein van het terras aaf. Aeve later zoog ich, tösse de sjtruuk door, häör de waeg äöversjtaeke. Ze haje zich sjtevig vast.
2022, waek 26
