Op 7 december, was het Nationale Vrijwilligersdag. Honderden mensen in onze gemeente zetten zich vrijwillig in. Eén van hen is mevrouw De Leeuw.
Na een lang en gelukkig huwelijk overleed de echtgenoot van mevrouw De Leeuw vorig jaar september. Na een intensieve periode van zorg was er niet alleen het verlies van haar geliefde echtgenoot, de dagen werden daadwerkelijk leeg. Van 7 dagen per week intensieve zorg naar lange dagen zonder invulling. Mevrouw De Leeuw bedacht zich geen moment.
Onder het motto:
“ik moet nu leven, wat er ook is gebeurd”
besloot zij actief op zoek te gaan naar contacten en zinvolle invulling van de dagen.
Zij deelt haar verhaal, in de hoop om andere mensen te helpen.
Het loopt soms anders
Samen met haar man had mevrouw ruim 35 een eigen bedrijf. Op enig moment werd ze slachtoffer van een brute overval. Een aanleiding die hen deed besluiten om een aantal jaar later het bedrijf te verkopen. Waar ze altijd samen in het bedrijf werkten, waren ze vanaf dat moment echt altijd samen. Vanaf 2003 ging het met de gezondheid van meneer De Leeuw steeds wat minder goed. En omdat mevrouw zich in het huis in Ospel nog steeds niet heel veilig voelde, verhuisden zij naar een appartement. Een hele goede stap: het voelde veilig en als een echt thuis. De gezondheid van meneer ging stap voor stap achteruit, maar dankzij de goede zorgen van mevrouw De Leeuw, twee dagen per week zorgboerderij en dagelijkse ondersteuning van de thuiszorg lukt het allemaal.
In 2021 ging de gezondheid van meneer snel achteruit en ondanks zijn enorme wil om te leven, overleed hij in september. “Heel verdrietig, maar ik ben ook heel blij dat hij zijn leven geleefd heeft op zijn manier. Alles heeft hij eruit gehaald. En sinds zijn overlijden hou ik me voor dat ik nu moet leven, wat er ook is gebeurd, hoe verdrietig ook. Een belangrijke les die ik van mijn man heb geleerd. Toen bijvoorbeeld de vraag van kennissen kwam of ik zin had om mee te gaan fietsen heb ik ja gezegd. En inmiddels heb ik ook het volksdansen weer opgepakt. Het weekend vind ik lastig. En alsof toeval niet bestaat, bleek dat er bij de Gunnerij een vrijwilligster gezocht werd voor de zaterdagmorgen. Dit ben ik gaan doen en ik geniet van de uurtjes daar, het is zo dankbaar om te doen.
Durf hulp te vragen en aan te bieden
Ik ben nu ruim een jaar alleen en had me ons pensioen heel anders voorgesteld. En hoewel het echt niet altijd makkelijk is, wil ik iedereen aanraden om hulp te vragen als het even wat minder goed gaat
. Mensen zijn vaak huiverig om hulp te vragen. En ja…je zult het zelf moeten doen, maar er is veel meer mogelijk dan je denkt. En ook als je denkt dat iemand jouw hulp kan gebruiken, durf te vragen wat je voor iemand kunt betekenen. Een luisterend oor of keer samen een wandeling of fietstocht maken is vaak heel welkom. Om hulp vragen wil niet zeggen dat je niets kunt en om hulp te geven hoef je echt geen superheld te zijn. Met een beetje hulp worden drempels lager en kunnen problemen opgelost worden.
Nu ik gemerkt heb hoe fijn ik het vind om bij de Gunnerij vrijwilligerswerk te doen, heb ik besloten om me ook in te zetten als vrijwilliger op de zorgboerderij waar mijn man het altijd zo goed naar zijn zin had. En natuurlijk maak ik tijd om te blijven volksdansen en fietsen. Lekker actief en er op uit. Leven in het nu, genieten van het leven.”
Oplossing door samen te werken
Door zorgen te delen kunnen professionals, vrijwilligers, vrienden/familie, de werkgever en de overheid samen bekijken wat de beste manier is om die zorgen aan te pakken. Door vragen te stellen, ontdekken we of de ander begrijpt wat we bedoelen. Door hulp te vragen wordt het mogelijk om samen problemen aan te pakken en echt te werken aan een oplossing. Mevrouw De Leeuw durfde ja te zeggen om samen op pad te gaan en zette de stap naar vrijwilligerswerk. Dat getuigt van lef en juichen we toe.
Bent u ook vrijwilliger? Noteer dan alvast in uw agenda:
Vrijwilligersdag - zaterdagmiddag 24 juni. Georganiseerd voor en door vrijwilligers. Blijf op de hoogte via de nieuwsbrief van Punt Welzijn(externe link).
