Toen ik zes jaar was, kneep mijn oma me een keer bijna fijn en zei ze dat ze de rijkste vrouw op aarde was omdat ze zo’n lieve kleinzoon had. Ik weet het nog goed, we stonden voor de muurkast in de keuken waar ze haar pepermuntjes bewaarde. Ze legde me uit dat echte rijkdom niet in geld uit te drukken is en ik wist toen al dat ze gelijk had. Veel oma’s zullen er net zo over denken als ze hun kleinkinderen door hun haren strijken. De mooiste dingen in het leven zijn gratis.
In een tijd waarin de ene crisis nog niet is afgelopen en de volgende zich al aandient, is het extra belangrijk om je zo nu en dan wat meer op die gratis mooiste dingen te focussen. Als jezelf en mensen in je omgeving geraakt worden door de gascrisis en de daaruit voortkomende inflatie, is dat niet goed voor je humeur. Ook als je er zelf niet zoveel last van hebt, hoor je dagelijks verhalen over winkels die op de minst drukke dagen de deuren sluiten, restaurants die het frietvet alleen op drukke momenten op temperatuur brengen en gezinnen die record na record in kort douchen verbreken.
Zelf heb ik het te druk om me al te druk te maken. Ik ben deze maand begonnen met het renoveren en restaureren van mijn nieuwe woning die 140 jaar oud is. De vorige bewoners, Jo en Jeanne zijn jaren lang onze buren geweest en het zijn onze oudste vrienden. Letterlijk dan, want ze zijn 93. Buurvrouw Jeanne is geboren in het huis dat we aan het renoveren zijn. Ze hebben altijd voor ons klaar gestaan om pakketjes aan te nemen, de reservesleutel te bewaren en om de kinderen te verwennen. Pas, bij een bezoekje, zei mijn buurvrouw dat nog tegen me, dat ze onze vriendschap zo belangrijk vond. Ze kneep me niet fijn, maar ik moest toch even aan de woorden van mijn oma denken.
In de coronacris bracht ik regelmatig boodschappen voor de buren mee, zeker toen ze nog niet gevaccineerd waren. Ze vonden het altijd fijn om even iemand te zien en weer even bij te praten. Zelf vond ik het ook altijd leuk om te doen omdat je er meestal wel een mooi verhaal bij kreeg en ze natuurlijk samen een lopend geschiedenisboek zijn dat meer weet over onze straat dan alle andere bewoners bij elkaar. Herinneringen zijn gratis, verhalen ook. Het was mooi om ze van een afstandje te zien genieten van de belangrijke dingen in het leven. Van hun tijd samen, van een boek, een spel, een voetbalwedstrijd, van een gesprek, van de bezoekjes van hun kinderen en kleinkinderen en achterkleinkinderen en van het vertellen over de bezoekjes van hun kinderen en kleinkinderen en achterkleinkinderen. De mooiste dingen in het leven zijn gratis.
Bij het renoveren van het huis komen we in elke holle vloer, onder elke plank en achter elke wand oude kranten tegen. De oudste is De Tijd uit 1914. Als je de krant leest, word je er niet erg vrolijk van, het begin van het begin van de eerste wereldoorlog. Andere kranten reppen over de crisis in de jaren dertig of het herstel na de tweede wereldoorlog. We hebben ook kranten gevonden waarin de wereld binnenkort lijkt te vergaan door zure regen én we vonden een Telegraaf waarin het gaat over een enorme werkeloosheidscrisis in de jaren negentig. Crisis na crisis, er lijkt weinig te zijn veranderd. En toch zijn er mensen van 93 die nog steeds kunnen genieten van een eekhoorn in de tuin of een telefoontje van hun kleinkind. Voor mijn buren zijn spullen opeens van veel minder waarde. Je maakt mijn oude buurman echt niet blij met een nieuwe iPhone, maar wel met een mooie herinnering aan zijn tijd als sportinstructeur in het leger. Als hij die verhalen kan delen vindt hij dat prachtig. Het zijn trouwens ook echt goeie verhalen.
Van het besef dat de mooiste dingen in het leven zoals liefde, vriendschap en familie, gratis zijn, gaat de gasrekening niet omlaag. Maar toch, als het echt koud wordt deze winter, knuffelen we ons er doorheen, halen we herinneringen op aan mooie zonvakanties, herwaarderen we vriendschappen, durven we te dromen, slapen we tot we niet meer moe zijn, plukken we elke mooie lichtinval, genieten we van elke glimlach van een kind en kijken we bij elke vlucht trekvogels net zo lang tot ze helemaal verdwenen zijn. En ben je daar net zo als ik van nature niet zo goed in, leer het dan van ouderen. Die weten wat uiteindelijk echt telt. De mooiste dingen in het leven zijn gratis.
