Wat is het toch bijzonder dat ik in november bijna iedere dag op de fiets naar mijn werk op het gemeentehuis kan met stralend zonnig weer. Als ik dan door het Leudal fiets op weg naar mijn werk ben ik omgeven door de mooiste kleuren. In de overgang naar de winter waarbij we straks alleen maar kale bomen zien doen de bomen nu nog hun best om er iets moois van te maken.
Met rode, bruine, gele, beige en nog veel meer gekleurde bladeren maken ze er een waar kleurenfestijn van. Daarbij komt dat ondanks de hele droge zomer we rijkelijk bedeeld worden met eikels, noten en kastanjes. En niet te vergeten de vele paddenstoelen die uit de grond schieten. Ik kan daar echt van genieten.
Daarbij helpt zeker dat we dit jaar in november in t shirt rond kunnen lopen en zelfs op een terras kunnen genieten van de najaarszon. In Duitsland spreken ze dan over een Altweibersommer. Een van de verklaringen voor deze duitse term is dat in de herfst er veel spinnenwebben zijn, die dus op grijze haren lijken. Maar diespinnenwebben mis ik dit jaar tot nu toe. Het is dus meer een jungweibsommer met vrouwen die vrolijk fietsen, wandelen of aan de witte wijn nippen op een zonovergoten terras.
Normaal rond deze tijd hebben een afwisseling hebben van herfstachtig, regenachtig of stormachtige dagen en hebben we de verwarming of de houtkachel al aan. We zingen rond deze tijd zelfs dat Sint daardoor mogelijk niet komt. Al jaren lang maken we onze kinderen bang door voor hen te zingen dat de wind door de bomen maar ook in ons huis waait.
Daarom is het niet zeker of de Sint wel komt. Want zou de goede Sint nog wel komen nu hij het weer zo lelijk vindt?
Overigens heeft het mij en mijn vrouw nooit tegengehouden om dit lied voor onze kinderen te zingen zoals mijn ouders dat ook bij ons hebben gedaan. Daarom begrijp ik de commotie over het zinken van de pakjesboot ook niet. Misschien is het juist goed om onze kinderen te laten beleven dat het soms lijkt of het leven tegen zit maar dat je niet ongerust hoeft te zijn omdat het uiteindelijk wel goed komt. Omdat de Sint het weer toch echt niet zo lelijk vindt dat hij niet komt of dat hij een oplossing bedenkt voor het zinken van de pakjesboot. Dus die pakjes komen er op een of andere manier altijd wel.
Misschien moeten we ons in plaats van over het zinken van de pakjesboot of het weer dat zo lelijk is dat Sint niet komt ons wat drukker maken over de jungweibsommer. Na een extreem warme en droge zomer hebben we met de jungweibsommer een voortzetting van zonnig en droog weer. De laatste jaren breken we weerrecord na weerrecord met de droogste zomer, de warmste zomer, de droogste herfst, de warmste oktober etc. Afgelopen weekend heeft mijn vrouw nog het gras gemaaid omdat het maar door blijft groeien. We hadden zelfs een koolmeesje dat de nestkast aan het inspecteren was terwijl het gezien de aanstaande winter toch veel slimmer is om in ieder geval geen nest te gaan maken. Ik kon in t shirt in de tuin werken.
Van zo’n zachter jungweibsommer, daar kan ik, als het een uitzondering is wel van genieten.
Maar als ik dan met iemand spreek die in Italië op vakantie is en waarbij de temperatuur in Nederland in november hoger is dan in Italië dan hoop ik van harte dat dit niet normaal wordt de komende jaren.
Zeker als wethouder Natuur hoop ik dat we de komende jaren weer teruggaan naar een Altweibsomme,r want dat heeft ook zeker zijn charme.
