De drie dames van taege de vijfensestig zote achter ein groeëte tas koffie mèt appelgebak. Op de vrie sjteul aan häör taofel sjtónge tasse van modewinkels. Häör jes hónge äöver de rögkläöninge. Ze wore dudelik nao het outlet gewaest. Óndanks häör huerapparate ging het gesjprek neet echt op fluustertoeën. De vrouw mèt de zilvergries haorsjpeuling haaj het hoeëgste waord. Häöre man waas nog neet lang mèt pensioen, det waas dudelik. Mer ze waas het noe al meug väör hem de ganse daag óm zich haer te höbbe.
'Ich kan miene sjlinger neet mier vinje,' klaagdje ze, 'vanaaf det Frans thoes is. Dae löptj mich de ganse daag väör de veut. Ich kóm nörges miër. Angers ging ich aldaag nao het dörp väör boeëdsjappe. Dan waas ich d'r effe oet en ich trof altied waal emes väör mèt te kalle. Mer det is noe aafgeloupe. Sjmörges pakt Frans zich de boeëdsjappetas en geit zelf nao de winkel. 'Kins doe röstig dien werk doon, maedje,' zaet hae dan hiel leef. Hae maentj het good, mer ich vinj d'r niks aan. Wie Frans nog wèrkdje, fietsdje ich twië kiër in de waek nao oos Marg is Heitse. Óm half twelf ging ich eweg. We ote same, ginge daonao ein flink sjtök wanjele en taege veer oër pakdje ich mich weer op. As Frans dan thoes kwoom sjtóng het aete op taofel.
Mer vanaaf zien pensioen kóm ich de däör neet miër oet. Dae man haet gein hobby's en duit zich allein neet cóntent. Dus dan blief ich van erme ozel ouch mer thoes.' Ze zuchdje èns deep. 'En dich, Carla,' vroog ze, 'Wie vergeit het dich, noe Har thoes is?' 'Har?' zag Carla. 'Dae is van sjmörges tot saoves bezig as opzichter bie het vriewilligerswerk. Tafeltje-dek-je.' 'Aoh,' zag de vrouw mèt de zilvergries haorsjpeuling. 'Dan höbs doe het getroffe.' 'Det is mer wie se het bekieks,' antjwaordje Carla drueg. 'Hae zitj zich taege aetestied aan taofel en controleertj of ich ouch tegooj dèk. De derdje vrouw haaj tot dan gezjwege. 'Die probleme van uch? Haaj ich ze mer. Vandaag bèn ich precies vieftiën jaor wèdvrouw.'
