Diverse landelijke media signaleerden het reeds, cultuur uit de regio is in opmars! ‘Buiten de Randstad bepalen lokale auteurs de bestsellerlijsten’ kopte NOS.nl onlangs, ‘Boeken over de eigen regio populair in lokale boekhandels’ zagen we op Nieuwsuur. Of het nu gaan om fictie of om non-fictie over lokale architectuur, interessante wandelroutes of geschiedenis, de regioboeken vliegen buiten de Randstad als warme broodjes over de toonbank. En wat de denken van regionale musicals en theatervoorstellingen die veelal op locatie en met regionale acteurs en crews georganiseerd worden? Het bericht op NOS.nl sluit af met ‘Het publiek komt vaak uit de buurt, maar de producties trekken inmiddels ook mensen uit de Randstad.’ ‘Kom laot os nao ’t Zuuje gaon,’ zong Lex Uiting enkele jaren geleden. Zou de grote trek begonnen zijn?
Wij wisten natuurlijk al jaren dat regionale boeken en regionaal theater erg populair zijn, want wij wonen toevallig in ‘de regio’, maar nu is het dus ook tot de Randstad doorgedrongen dat er in de Achterhoek, Oost-Groningen, Flevoland en Limburg ook culturele dingen gebeuren. Boekenexpert Lidewij de Paris erkent ook dat die trend er misschien altijd al was, maar dat literatuurrecencenten er geen oog voor hadden omdat het in de Randstad in de boekwinkels niet zichtbaar was. Wel lijkt het het er volgens haar op dat er in deze roerige tijden meer behoefde is aan het bekende en vertrouwde. En dat leidt dus tot aandacht van de landelijke media. Bij Nieuwsuur gaf de Limburgse bestsellerauteur Anya Niewierra, schrijfster van De Camino, recensenten dan ook een tip: ‘Veel partijen die in de Randstad werken, kijken niet voorbij de berg. Klim eens op die berg en kijk eens rond. Dat geeft een geheel nieuwe scope.’ Een goed bedoelde tip, maar ik voel de bui al hangen.
Het klinkt allemaal leuk en aardig die nieuwe scope en die aandacht van recensenten en bezoekers uit de Randstad, maar wat als Amsterdammers dadelijk niet meer naar Carré, De Kleine Komedie of naar de Stopera gaan. Wat als de Ahoy voortaan niet verder dan de helft gevuld is en de kaartjes voor voorstellingen als Draaksteken, Vossen van de Spik, Muziektheater Cuypers, De Zwarte Grens en Zondag in het Zuiden straks voor honderden euro’s via ticketswap van de hand gaan? Het zal niet lang duren en Martijn Crins verkoopt 30 keer de Maaspoort uit met zijn nieuwe cabaretvoorstelling. Ik verwacht dat de boekpresentaties van Frits Criens of van Eric Munnicks en Hugo Levels straks zo drukbezocht zijn, dat we niet eens meer een handtekening in het aangekochte boek kunnen laten zetten.
Binnenkort staan er elke zondag dikke files op de Maasbrug. Niet vanwege het Designer Outlet, maar omdat de bewoners van Oud-Zuid massaal in hun SUV stappen, om naar het locatiespektakel De vlook van Osen bij de stuw in Linne te komen. De tunnels van de A73 zijn al aangepakt vanwege het Draaksteken, maar ook de A67 zal verbreed moeten worden voor de toestroom van nieuw publiek naar de nieuwe uitvoering van de Passiespelen. Station Baexem moet er hoe dan ook komen, want straks kun je vanuit de Randstad ongetwijfeld gratis met een boek van een Limburgse schrijver in de trein naar een Limburgse theatervoorstelling. En waar moeten Dagblad de Limburger en de lokale huis-aan-huisbladen straks nog over schrijven als De Volkskrant, Telegraaf en het AD vol staan met voorpretnieuwtjes, diepte-interviews en bezoekersrecensies over en van alle mooie producties die hier plaatsvinden en boeken die hier geschreven worden.
Als de stroom vanuit de Randstad eenmaal op gang komt, is er geen houden meer aan. Er gebeurt hier zoveel moois dat de aanzuigende werking enorm zal zijn.
Het zou natuurlijk ook bij een eenmalig komkommertijd nieuwsberichtje kunnen blijven. Misschien verdampt de aandacht voor wat er in de regio gebeurt bij de landelijke media als straks het culturele seizoen in de Randstad weer begint en alle gesubsidieerde gezelschappen met hun nieuwe programma’s komen. Misschien was het gewoon een gekke vakantiekronkel van de media om even te kijken wat er qua cultuur in het achterland gebeurt. Misschien valt het mee.
