Afgelopen week is mijn thuiswerkplek van de begane grond naar de zolder verhuisd. Dat was al langer het plan, maar er moest eerst nog opgeruimd worden. Drastisch opgeruimd, want de zolder stond vol spullen die nog niet weg konden, maar die we al jaren geen seconde gemist hebben. De ruimte eronder, de speelkamer van de kinderen, hebben we ook meteen meegenomen. De ruimtes moesten heroverd worden op de spullen en die strijd hebben we de afgelopen weken gevoerd. We zijn aan de winnende hand dankzij onze partners Mertplaats van Remunj, het milieupark, Markplaats.nl, Wish-gift-te koop enz. Alle mogelijke kanalen werden ingeschakeld om van de overbodige spullen af te komen. We zijn bijna halverwege, de spullen die nog over zijn staan beneden in de gang te wachten tot ze opgehaald worden.
Nu heb ik eindelijk een plek om heerlijk rustig te werken, nou ja, als de bel even niet gaat.
Een jaar of zeven geleden verhuisden we naar een huis uit 1886. De plafonds zijn 3,70 en dat is best hoog. Om op de tweede verdieping te komen moet je 4 trappen op, 50 treden omhoog. Dan ben je nog niet helemaal boven, want het is nog eens 10 treden naar de échte zolder. De zolder waar ik tegenwoordig thuiswerk. Het is overigens een prachtige zolder: geïsoleerd, gestuukt, designlampen aan het plafond, eiken parketvloer en het is er altijd behaaglijk warm en muisstil. Het is misschien wel een van de mooist opgeknapte ruimtes van het hele huis. Een geweldige werkruimte dus, ver boven de wereld met uitzicht op de Roer. Gek eigenlijk dat ik er nooit kwam, denk ik vaak. Totdat de bel gaat, omdat er iemand via Marktplaats een doos Playmobil komt ophalen. Dan moet ik snel zijn, want ik moet 50 traptreden (+10 laddertreden voor de zolder) naar beneden.
Onder de zolder ligt de tweede verdieping. Die deed jaren dienst als speelparadijs voor de kinderen. We gooiden af en toe eens een handvol snoep naar binnen en verder kwamen we er weinig. De kinderen hadden er allemaal sets Playmobil opgebouwd, er stond een voetbaltafel en een airhockeytafel. Het was een soort microsamenleving met eigen wetten. Af en toe reed onze robotstofzuiger Charly er eens rond, maar dat was het wel. Nu de kinderen niet meer met Playmobil spelen, willen we er een loungezolder van maken. Er komt een chillhoek met superwifi, een tv voor de spelcomputers. Maar ook daar moest eerst drastisch opgeruimd worden.
Nu ben ik al 15,5 jaar marktplaatsverkoper met een 100% 5-sterrenwaardering, een min of meer goddelijke status,
dus het leverde weinig problemen op om alle spullen aan een nieuwe eigenaar te helpen. Hoppa, dag 12 rockabillybloesjes! Vaarwel 300 Nederlandstalige gabberhouseplaten. Doei, doei, doei megapakket Playmobil. Tabee 900 boeken! Hatseflats weg 65 hotweels! Dikke doei 2 campingbedjes! Aufwienerschnitzel 8 4-seizoenendekbedden! Tot nooit meer ziens 12 paxkastdelen! Zo ging het wekenlang. Op dit moment staan er nog allerlei spullen in de gang te wachten op een nieuwe eigenaar, maar die worden de komende tijd allemaal opgehaald. Alleen voor de 1500 spreuk- en afbeeldingstegels, heeft nog niemand zich gemeld en dat terwijl ze gratis af te halen zijn. 6 stevige dozen staan nog in mijn thuiswerkruimte klaar om naar beneden gedragen te worden.
Het is mooi dat je zoveel mensen blij kunt maken met spullen die je niet meer nodig hebt en dat je er soms ook nog een kleinigheidje aan kunt overhouden. Al vind ik het een gedoe. Dat komt vooral door die 50 traptreden (+10 laddertreden voor de zolder) die ik elke keer af moet als de bel gaat. Dan komt er weer iemand een pakketje ophalen en moet ik weer 50 treden afdalen. Hoppa, iemand blij met een Playmobil reddingsbrigadeset. Ik weer omhoog. 50 traptreden (+10 laddertreden voor de zolder). Ben ik boven, gaat even later de bel weer. Ik weer 50 treden omlaag (+10 laddertreden voor de zolder). Of ik het boekje er ook bij heb. Stond in de advertentie. Even later staat de postbode voor de deur met een pakketje, retour afzender. Ik weer 50 treden omlaag (+10 laddertreden voor de zolder). Ik had er per ongeluk de foute postcode opgezet. Aan het eind van een gemiddelde werkochtend heb ik dik duizend treden beklommen en afgedaald om elke keer de deur open te maken. Mocht u trouwens interesse hebben in die gratis spreuktegels, dan hoor ik het graag. Wel even meehelpen met naar beneden tillen. O wacht, de bel gaat.
