Afgelopen juli ging een van mijn langst gekoesterde dromen in vervulling. Bij een bezoekje aan circus Maximum in Duitsland werd ik uit het publiek gehaald tijdens het clownsnummer en maakte ik ten overstaan van honderden circusliefhebbers in een halfgevulde tent mijn debuut als circusartiest.
Ik mocht tien minuten lang laven aan de glamour van het circus,
maar voelde ook hoe hard een circusartiest eigenlijk moet werken voor weinig geld. Dat laatste zou niet nodig zijn als u eens wat vaker kaartjes zou kopen.
Toen ik een jaar of vier was, bezocht ik samen met mijn ouders, zus, opa en oma voor het eerst een circus, Circus Krone. Het was een uiterst spectaculair circus met onder andere Marco en Philip Peters, Chickys, Pierino, Flying Bells en natuurlijk Banda Vidana. De trapezeshows waren briljant, de clowns waren ongelofelijk grappig en de livemuziek was opzwepend. Ook de geur, een mix van popcorn, zaagsel, hooggespannen verwachtingen en olifantenpoep, ben ik nooit vergeten.
Er waren nogal wat olifanten, want in die tijd traden er nog wilde dieren in de piste op. Er waren trouwens ook paarden, giraffes een nijlpaard en een hele groep leeuwen. Dompteur Martin Lacey legde zelfs zijn hoofd in een leeuwenbek tijdens het leeuwennummer.
In de daaropvolgende jaren heb ik met mijn ouders nog een aantal keer het circus bezocht, vaak als we op vakantie waren in het buitenland. Ik werd al snel een circusfan en gelukkig wist mijn vriendin, later vrouw, de romantiek van het circus ook op waarde te schatten en bezochten we samen vele circussen. Circussen met live bands, wilde dieren, unieke clowns, flexibele acrobaten en messenwerpers zonder angst. Het Staatscircus van Moskou, Circus Aladdin, Cirque du Soleil, Circus Althoff, het Chinees staatscircus, Circus Herman Renz, we hebben ze allemaal vele malen gezien. Nog vaker gaan we naar de talloze kleine circussen die van dorp naar dorp trekken. Overal waar we komen zoeken we naar posters op electriciteitskastjes, grasvelden met een circustent, of andere tekenen van de aanwezigheid van een circus.
Circus is traditie, maar ook met de tijd meegaan. In 2015 werden wilde dieren in circussen in Nederland verboden. Hoewel ik aanvankelijk dacht dat zo’n verbod de voorstellingen saai zou maken, ben ik nu eigenlijk helemaal om. De adrenalineshows die in plaats van het leeuwennummer gekomen zijn, maken de voorstellingen juist nog spannender. Een bodybuilder die een Dodge Ram over zich laat heen rijden, een acrobaat die een zesdubbele salto op een BMX maakt, het zijn wat mij betreft stunts die de leeuwen prima vervangen. In de meivakantie bezochten we Circo Hermanos Suarez, een Spaanstalig circus dat in het Caraïbisch gebied met bijzonder extreme acts van eiland naar eiland trekt.
Ik heb de roofdieren geen seconde gemist, maar wel drie uur lang op het puntje van mijn bank gezeten.
Toch hoeft het circus wat mij betreft niet groot en spectaculair te zijn. Ik hou misschien nog wel het meest van de vele kleine circussen die door Europa trekken. Vaak bezoeken we ze in de zomervakantie in zweterige tenten in Italië of Spanje, maar als het even kan gewoon in Limburg. Bij die kleine circussen is de treurige kant het best zichtbaar. Je ziet aan alles dat de artiesten hard moeten ploeteren om rond te komen. Kinderen die lichtstaven moeten verkopen, dieren die in stoffige weilanden staan te grazen en kleding die er buiten het licht van het spotlicht minder showbizz uitziet dan zou moeten. Het contrast met de spectaculaire acts en de staande ovaties is groot.
In de zomer wordt vakantiepark de Heelderpeel meestal wel door één of twee circussen bezocht en natuurlijk zit ik dan vooraan. Vooral van Circus Marzotti ben ik echt groot fan. Het olifantennummer met een olifant uit het publiek is hilarisch en ik hoop dat ik nog ooit in het olifantenpak door de piste mag stappen.
Dit jaar komt in elk geval Circus Bolalou langs, dat ik afgelopen september moest missen in Roggel.
Ik hoop u daar allemaal te zien, want de circussen die er nog zijn hebben onze bezoekjes keihard nodig. En mocht ik uit het publiek gekozen worden, dan sta ik mijn plekje graag aan u af. In de circuspiste staan is een ervaring die ik iedereen gun!
