Tijdens het Streektaalsymposium in de Maaspoort in Venlo is het convenant Limburgse taal ondertekend tussen het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) en de provincie Limburg. Namens BZK tekende minister Raymond Knops en namens de provincie Limburg tekende gedeputeerde Ger Koopmans.
Het convenant is een erkenning en (her-)bevestiging van het Limburgs als volwaardige, zelfstandige regionale taal in Nederland. Het belang van de Limburgse taal voor de Limburgse cultuur en identiteit wordt onderstreept.
Het Rijk en de provincie Limburg spreken met dit convenant af samen te werken voor het behoud, om het gebruik te bevorderen en de positie van het Limburgs te stimuleren.
Belangrijke eerste stap
Het convenant is een belangrijke eerste stap om als gezamenlijke overheden afspraken te maken voor het behoud van het Limburgs, in al zijn taalrijkdom en variatie. De Limburgse taal staat er relatief goed voor. 70% van de Limburgers spreekt Limburgs. 50% van de landelijke dialect muziek is in het Limburgs. Ook geeft 75% van de Limburgers aan de Limburgse taal als belangrijkste onderdeel van de Limburgse identiteit te zien. Het Limburgs wordt als regionale actief gebruikt in de communicatie in social media zoals Twitter, Facebook, Instagram, WhatsApp.
“Veer sjtaon achter ’t convenant”
Toch staat het Limburgs onder druk, doordat steeds minder ouders hun kinderen in het Limburgs opvoeden. Dit kan ook komen doordat ook steeds meer "gemengde huwelijken zijn". We zijn als Provincie Limburg namelijk een open provincie. Veel mensen uit de rest van Nederland, maar ook Europa en de wereld leven werken en stichten een gezin in Limburg.
Het behouden van de Limburgse taalrijkdom is belangrijk voor de voor de Limburgse gemeenschap en goed voor de taalontwikkeling van kinderen. Dat kan een overheid niet alleen. In de uitwerking van het convenant moet dit gezamenlijk, door overheden, maatschappelijke en culturele partners én inwoners van Limburg worden opgepakt.
Een groep van betrokken mensen uit het onderwijs, kinderopvang, bibliotheekwerk, het culturele veld en streektaalorganisaties stonden daarom (symbolisch) achter de ondertekenaars. Door hun handtekeningen op een canvas doek te zetten met de titel “veer sjtaon achter ’t convenant’ drukten zij hun steun uit voor het convenant Limburgse taal.
